เพราะเหตุที่พระภิกษุผู้มีศีลอันสมาทานแล้ว ควรทำการสมาทานธุดงค์ไปด้วย เมื่อทำเช่นนั้นแล้ว ศีลของเธอมีมลทินอันล้างด้วยน้ำคือ มีความมักน้อย และความสันโดษ ความขัดเกลา ความสงัด ความไม่สั่งสม (กองกิเลส) ความปรารถนา ความเพียร และความเป็นผู้เลี้ยงง่าย เป็นต้น
ก็จะมีผู้มีศีลบริสุทธิ์ดี และข้อวัตรทั้งหลายของเธอก็จะถึงพร้อม ผู้มีสมาจารทั้งปวง บริสุทธิ์ดีด้วยคุณ คือศีลและพรตและอันหาโทษมิได้ดังนี้แล้ว จักเป็นผู้ชื่อว่าตั้งอยู่ในอริยวงศ์ (ประเพณีอริยเจ้า) เพราะเหตุนั้น เราจักเริ่มธุดงค์ถึง ๑๓ ข้อ พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงอนุญาตไว้สำหรับกุลบุตรทั้งหลายผู้สละโลกามิสได้ ไม่อาลัยในร่างกายและชีวิต ใคร่จะอนุโลมปฏิปทาให้สำเร็จถ่ายเดียว
