คำกล่าวขออภัยโทษที่ผู้บรรพชาซึ่งเป็นบุตร ได้ล่วงเกินบิดามารดาของตนทาง กาย วาจา ใจ
บุตรผู้ขอกล่าวคำขมาว่า...
มาตาปิตะเร ปะมาเทนะ,
ทวารัตตะเยนะ กะตัง,
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต.
บิดามารดาผู้รับขมากล่าวรับว่า...
อะหัง ขะมามิ,
ตะยาปิ เม ขะมิตัพพัง.
เสร็จพิธีการขอขมาแล้ว น้อมรับผ้าไตรนั้นมาอุ้มประคองไว้ประนมมือเข้าไปในสังฆสันนิบาต วางผ้าไตรลงไว้ทางด้านซ้ายมือ รับเครื่องสักการะมาถวายพระอุปัชฌาย์ แล้วกราบด้วยเบญจางคประดิษฐ์ ๓ ครั้ง เสร็จแล้วอุ้มผ้าไตรยืนขึ้นประนมมือ เปล่งวาจาขอบรรพชา ว่าเป็นตอนๆ ไปดังนี้...
