คำกล่าวขอให้พระอุปัชฌาทำการบรรพชาให้ตนได้เป็นสามเณร
อุกาสะ วันทามิ ภนเค,
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต,
มะยา กะตัง ปุญญัง สามินา อะนุโมทิตัพพัง,
สามินา กะตัง ปุญญัง มัยหัง,
ทาตัพพัง สาธุ สาธุ อะนุโมทามิ.
อุกาสะ การุญญัง กัตวา,
ปัพพัชชัง เทถะ เม ภันเต
เสร็จแล้วนั่งคุกเข่าประนมมือกล่าวต่อไปว่า...
อะหัง ภันเต, ปัพพัชชัง ยาจามิ.
ทุติยัมปิ อะหัง ภันเต, ปัพพัชชัง ยาจามิ.
ตะติยัมปิ อะหัง ภันเต, ปัพพัชชัง ยาจามิ.
สัพพะทุกขะ,
นิสสะระณะนิพานะ,
สิจฉิกะระณัตถายะ,
อิมัง กาสาวัง คะเหตวา,
ปัพพาเชถะ มัง ภันเต,
อะนุกัมปัง อุปาทายะ
ตั้งแต่บทว่า "สัพพทุกขะ" เป็นต้นมา จนถึงบทว่า "อุปาทายะ" ให้กล่าว ๓ หน แล้วอุปัชฌาย์ จะรับเอาผ้าไตร เสร็จแล้วให้กล่าวต่อไปอีก ๓ หนว่า...
สัพพะทุกขะ,
นิสสะระณะณัตถายะ,
สัจฉิกะระณัตถายะ,
เอตัง กาสาวัง ทัตวา ปัพพาเชถะ มัง ภันเต,
อะนุกัมปัง อุปาทายะ
ลำดับต่อไป พระอุปัชฌาย์ก็จะให้โอวาทและบอก "ตะจะปัญจะกะ กัมมัฏฐาน" ให้ว่าตามพระอุปัชฌาย์ไปทีละบทโดยอนุโลมและปฏิโลมดังนี้ว่า...
เกสา, โลมา, นะขา, ทันตา, ตะโจ. (อนุโลม)
ตะโจ, ทันตา, นะขา, โลมา, เกสา. (ปฏิโลม)
หลังจากนั้น พระอุปัชฌาย์ก็จะชักเอาผ้าอังสะออกมาจากไตร มาสวมใส่ให้ แล้วสั่งให้ออกไปครองผ้าไตรจีวร เสร็จแล้วรับเครื่องไทยทานเข้าไปหาพระอาจารย์ ถวายเครื่องไทยทานแด่พระคุณท่าน แล้วกราบลง ๓ หน ครั้นแล้วจึงยืนขึ้นประนมมือ เปล่งวาจาขอบรรพชาอีกครั้ง ดังนี้...
อุกาสะ วันทามิ ภันเต,
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต,
มะยา กะตัง ปุญญัง สามินา อะนุโมทิตัพพัง,
สามินา กะตัง ปุญญัง มัยหัง,
ทาตัพพัง สาธุ สาธุ อะนุโมทามิ.
อุสาสะ การุญญัง กัตวา,
ติสะระเณนะ สะหะ,
สีลา เทถะ เม ภันเต
เสร็จแล้ว จึงนั่งคุกเข่าประนมมือ เปล่งวาจาขอสรณะและศีลต่อไป
