มีความรักแล้วคิดว่าจะมีความสุขที่ไหนได้ยิ่งทำให้ทุกข์ทรมานยิ่งกว่าอยู่ในนรก
ใครมีวิธีช่วยบอกทีนะ โลกนี้ช่างไม่น่าอยู่เสียจริง   

ใจเย็นๆ ครับ...
หายใจลึก ๆ...
ทุกชีวิต ล้วนมีปัญหา...
คุณก็มีปัญหา
ผมก็มีปัญหา
ใครๆเขาก็มีปัญหากันทั้งนั้น
หากแต่...อยู่ที่ว่าใครจะมีปัญญาสามารถแก้ไขปัญหานั้นให้ลุล่วง คลี่คลายไปได้ มากน้อยกว่ากัน
เมื่อคนที่คุณรัก ไม่รักคุณ..คุณจะหนีปัญหาด้วยการคิดสั้นกระนั้นหรือ ?
แล้วคนที่เขารักคุณล่ะ....... พ่อ แม่ พี่ น้อง ญาติ มิตรสหายอีกมากมาย มิต้องคิดสั้นอย่างที่คุณคิดหรอกหรือ ?
....ทำไมล่ะ ??
ก็เพราะคุณไม่รักพวกเขาแล้ว...คุณจึงหนีพวกเขาไป
คุณครับ...ชีวิตมันไม่ใช่บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ที่เพียงแค่เติมน้ำร้อนก็เป็นอันใช้ได้หรอกนะครับ
คุณครับ...ลองเปิดใจกับตัวเอง...ถามตัวเองดูเถิดว่า...ความรักที่คุณว่านั้น เป็นความรักแบบไหน...รักเทิดทูนบูชา...รักด้วยเมตตา...หรือรักใคร่ด้วยอำนาจตัณหา
ถ้าเป็นอย่างสุดท้าย ผมแนะนำว่า นั่นไม่ใช่รักแท้ ขอให้คุณเปลี่ยนทัศนคติในความรักเสียใหม่
คุณครับ...ถ้าตอนนี้คุณคิดว่าโลกนี้ไม่น่าอยู่เสียจริง ก็ไม่เป็นไร...
ลองเข้ามาอยู่ในพระรัตนตรัยดูสิครับ...เผื่ออะไรๆ จะดีขึ้น...


รักด้วยเมตตา
ตั้งสติ...มีปัญญา
ตั้งสติ...มีปัญญา
ตั้งสติ...มีปัญญา