วันแม่ เป็นวันควร ระลึกถึง ควรคำนึง เยาว์วัย เฝ้าห่วงหา
จะกี่คน พี่น้อง ตามกันมา ก่อนจากลา จากโลก ควรดูกัน
เมื่อเยาว์วัย ป้อนข้าว เฝ้าถนอม ไรไม่ตอม เหลือบลิ้น ยุงห่างเหิน
ไม่เคยเมิน ดูแล ทุกวันคืน หลับหรือตื่น คืนวัน ไม่ห่่างกาย

เมื่อวันไหน ไม่ใช่ เป็นวันแม่ อย่าแชเชือน เลือนหลบ อรหันต์
แม่นี้ มีพระคุณ ดุจอนันต์ อย่าหันหลัง คุณแม่ แลดูกัน
ที่เป็นเรา อยู่ได้ ก็เพราะแม่ รักที่แท้ ไม่จอมปลอม แสนหอมหวาน
รักของแม่ ยิ่งใหญ่ ดุจเปรียบปาน ราตรีกาล ผ่านภพ จบไม่ลง

จะพูดเรื่อง ของรัก ก็บริสุทธิ์ พูดถึงจุด หวังดี ก็มีหลาย
พูดถึง เมตตา ก็สุดบรรยาย แม้เรื่องร้าย คอยช่วย ผ่านพ้นไป
เราทุกคน ย่อมต้อง มีคุณแม่ แม้หากท่าน จากไป ไม่หวนหลัง
เราต้อง อยู่คนเดียว เพียงลำพัง อุทิศ ส่วนกุศล ส่งไป อย่าลืมเลือน
จะทำงาน การใด ก็ก้าวหน้า จงอย่าช้า วันแม่ ที่มาถึง
ตอบแทน พระคุณ สุดรำพึง ระลึกถึง ในใจ ไทยทุกคน