"คนที่คิดจะได้จะเอา เวลาให้ การให้ก็คือการสูญเสีย แต่ถ้าคนคิดจะให้ การให้จะกลายเป็นการได้ และได้หลายอย่างหลายทาง ต่อไปจิตใจจะดี คุณธรรมต่างๆ จะตามมา แล้วก็จะมีความสุขด้วย แม้แต่จะออกจากบ้านไปทำงาน ก็ตั้งใจไว้เลยว่าเราจะให้ พอคิดจะให้ ความตั้งใจที่จะให้ก็มาเต็มอยู่ในจิตใจของเรา ทำให้เราลืม หรือมองผ่านความกระทบกระทั่งต่างๆ ระหว่างทางไปได้ ใจที่อยู่กับความคิดให้ จะสบายมีความสุข ต่างจากคนที่คิดจะได้จะเอา คิดถึงวัตถุสิ่งของที่ยังไม่ได้ อยากจะให้คนอื่นเอาอกเอาใจตัว เจออะไรกระทบหู กระทบตา ก็เด่นชัดขึ้นมา ทำให้เดือดร้อนเป็นทุกข์ไม่สบายไปหมด ฉะนั้นคนที่คิดจะได้จะเอานั้น ทุกข์มาก เจอสิ่งกระทบกระทั่งเดือดร้อน เก็บเอาไปหมด เจออะไร มีแต่กระทบหู กระทบตา ทุกข์มาก

แต่พอคิดจะให้ ใจที่มุ่งแต่จะให้ กันเอาสิ่งกระทบหูกระทบตาออกไป มันไม่เอา มันไม่เก็บ เพราะฉะนั้น ก็สบายใจ มีความสุขในการไปช่วยเหลือ"

หนังสือ ธรรมะกับการทำงาน
โดย สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป. อ. ปยุตฺโต)
พิมพ์ครั้งที่ ๗ พฤษภาคม ๒๕๔๕ หน้า ๙๙ - ๑๐๐

สามารถอ่านหนังสือเพิ่มเติมได้ที่:
https://www.papayutto.org/th/book_detail/218

หรือสามารถเลือกอ่านเล่มอื่นได้ที่:
https://www.papayutto.org/th/dhamma_books

#ธรรมะ #สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์