"มรดกมีสองประเภท ประเภทแรกคือมรดกที่เป็นรูปธรรม ประเภทที่สองคือที่เป็นนามธรรม

มรดกที่เป็นรูปธรรมมักจะบันทึกไว้ในพินัยกรรม เช่น เรื่องทรัพย์สมบัติ เงิน ทอง มีบ่อยครั้งที่เป็นเหตุให้เกิดกิเลสและความแตกแยกบาดหมางระหว่างผู้เป็นทายาทของมรดกนั้น มรดกยิ่งมากยิ่งอาจก่อปัญหามาก

ส่วนมรดกที่เป็นนามธรรมหมายถึงคุณงามความดีของผู้ที่ล่วงลับไป ซึ่งเคยเป็นที่ประทับใจของลูกหลานตั้งแต่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ความประทับใจในความดีนั้นคือมรดกมีค่ายิ่ง และไม่เคยเป็นเหตุให้เกิดความแตกแยกหรือบาดหมางในหมู่ทายาทเลย

เมื่อผู้ใหญ่ในตระกูลล่วงลับไป ขออย่าให้ความอยากได้มรดกที่เป็นรูปธรรมครอบงำจิตใจของทายาทเลย แต่ขอให้ทายาททุกคนสำนึกในมรดกที่เป็นนามธรรม เช่น ความเมตตา ความอดทน ความขยัน ของผู้ที่ล่วงลับไป รักษาไว้ พัฒนาให้ดียิ่งขึ้น และถ่ายทอดให้ลูกหลานของเรา เพื่อให้คุณธรรมเหล่านั้นกลายเป็นคุณธรรมประจำตระกูล เป็นที่ภาคภูมิใจของทุกๆ คน"

พระอาจารย์ชยสาโร