ตอนอาตมาบวชใหม่ๆ มักจะมีคนถามบ่อยๆ ว่า ท่านคิดถึงบ้านไหม อาตมาจะตอบอยู่เสมอว่า ไม่ แล้วเสริมว่า แต่ระลึกถึงอยู่ทุกวัน

อาตมาแยกแยะอย่างนี้ เพราะความรู้สึกของสองคำนี้ต่างกันมาก การคิดถึงเกิดขึ้นเมื่อจิตใจอ่อนแอ ไม่สามารถมีความสุขกับสิ่งที่มีอยู่ในปัจจุบัน ความคิดถึงย่อมทวีขึ้นด้วยความคิดปรุงแต่งและเป็นเหตุให้เกิดทุกข์

ส่วนการระลึกถึงนั้นเกิดจากการสำนึกในบุญคุณของผู้ที่มีพระคุณต่อตน พยายามไม่ลืมสิ่งที่ดีที่ได้รับจากท่าน และด้วยความตั้งใจจะให้การพลัดพรากจากบุพการี เกิดผลดีที่สุด ให้ท่านได้รับส่วนบุญจากการทำความดีของเราไปด้วย


พระอาจารย์ชยสาโร