"ครูบาอาจารย์วัดป่ามักแนะนำให้พระภิกษุหมั่นเตือนตนเองทุกวันว่า ชีวิตอาจพลิกผันในทางร้ายอย่างไม่ทันตั้งตัวได้ทุกทิศทุกทาง เช่น อาจถูกสัตว์มีพิษอย่างงู​ แมงป่องหรือตะขาบกัด อาจหกล้มแขนขาหัก ถ้าในกรณีที่อยู่รูปเดียว อาจใช้เวลาหลายชั่วโมงหรือหลายวันกว่าจะมีคนมาตามหา ความตายเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อและทุกทาง เป้าหมายของการพิจารณาเช่นนี้มิใช่ทำให้เกิดความวิตกกังวลหรือหวาดกลัว แต่เพื่อส่งเป็นกำลังใจในการปฏิบัติธรรมของพระภิกษุทั้งหลาย

สิ่งสำคัญคือให้พระภิกษุถามตนเองว่าพร้อมแค่ไหนกับสิ่งที่อาจเกิดขึ้นในชีวิตได้ทุกเมื่อ ท่านใช้เวลาอันมีค่านี้ได้ดีเพียงใด มีอกุศลธรรมใดบ้างที่ยังคงอยู่ในจิตใจ และมีกุศลธรรมใดบ้างที่ยังไม่ได้ทำให้เกิดขึ้น ท่านมีที่พึ่งอันแท้จริงที่จะประคับประคองชีวิตไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นหรือยัง

เราสามารถใช้สติปัญญาสร้างสรรค์วิธีการต่างๆ เพิ่มความมั่นคงปลอดภัยให้มากที่สุด แต่สุดท้ายชีวิตก็ยังไม่พ้นความไม่มั่นคงและไม่ปลอดภัยเสียทีเดียว การใช้ชีวิตในเมืองย่อมมีภัยอันตรายรอบตัวไม่แพ้ชีวิตในป่า ความปรารถนาให้สิ่งทั้งหลายไม่เป็นไปอย่างนี้ และโมโหโกรธาเมื่อไม่เป็นไปดังหวัง ย่อมเป็นความหลงที่ก่อพิษภัยให้ตนเอง สิ่งที่เราทำได้คือ ฝึกใช้เวลาอันไม่แน่ไม่นอนที่มีอยู่ในโลกนี้ให้เป็นประโยชน์มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ผู้ที่อาศัยคำสอนของพระพุทธองค์สามารถสร้างที่พึ่งภายในให้เป็นเสมือนเกาะที่ไม่ว่าจะมีน้ำมากเพียงใดก็ไม่อาจท่วมถึงได้"

ธรรมะคำสอน โดย พระอาจารย์ชยสาโร