"ภาวนา เพื่อให้รู้ใจตน"

" .. ภาวนา คือหมายถึง "หัดทำความสงบ อบรมใจให้อยู่ในอารมณ์อันเดียว" เพราะคนเราเกิดขึ้นมามีใจกันอยู่ทุกคน "แต่ว่าไม่รู้จักใจของตนเพราะใจไม่สงบ" นี่คือความมุ่งหมายของการภาวนา

พระพุทธเจ้าท่านสอนให้เราภาวนา "ก็คือให้รู้จักการพักใจ รวมใจให้รู้จักสงบ" เราทุกคนคงรู้สึกตัวดีว่า ใจของตนยังไม่ทันสงบเลย "ถ้าหากผู้ที่ไม่ได้ภาวนาหรือทำใจไม่สงบก็ไม่เห็นใจของตนแน่นอน" ใจมีลักษณะอาการอย่างไร

ใจของเราถ้าหากไม่มีการสงบเสียเลย "คือไม่มีการพัก ก็จะไม่มีพลังในการที่จะต่อสู้อารมณ์ต่าง ๆ ได้" นี่คือความมุ่งหมายของการหัดภาวนาหรือทำสมาธิ .. "

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี