"ความอิ่มด้วยตัณหานั้นไม่มี"

" .. "ดูจิตให้เข้าใจ ใครบริโภค ใครหลง" สิ่งที่เป็นผู้บริโภค นั้นคือตานี้เอง หูนี้เอง จมูกนี้เอง ลิ้นนี้เอง กายนี้เอง เช่นว่า "อร่อยก็แค่ลิ้น" ลิ้นนั้นเองอร่อย ไม่ใช่อร่อยที่จิตใจ "แต่ว่าจิตใจไปหลงยึดเอาความอร่อยของลิ้นมาเป็นความอร่อยที่จิตใจ"

จึงทำให้จิตใจนี้ "เพิ่มตัวกามที่เป็นกิเลส ความใคร่ความปรารถนาต้องการมากขึ้น" ต้องการพัสดุกาม ต้องการกามคุณต่าง ๆ มากขึ้น ท่านจึงว่า "ความอิ่มด้วยตัณหานั้นไม่มี ความอิ่มด้วยกามนั้นไม่มี" .. "

สมเด็จพระญาณสังวร
สมเด็จพระสังฆราช พระองค์ที่ ๑๙