"ความมหัศจรรย์อย่างแท้จริง"

" .. เราทุกคนที่เกิดมา "ถูกความเกิดแก่ เจ็บ ตาย ความโศก ความเศร้า ความทุกข์กาย ทุกข์ใจ ครอบงำ" ให้ทราบว่าเราทุกคนตกอยู่ในกองทุกข์ มีทุกข์ปรากฏ อยู่ในเบื้องหน้าเป็นฉาก ๆ เหมือนกำลังเดินฝ่าดงหนาม ให้พากันพิจารณาขึ้นมาในใจว่า "ทำอย่างไร เราจึงจะกำจัดดงหนาม คือทุกข์เหล่านี้ให้สูญสิ้นไปได้"

เมื่อคิดได้ดังนี้แล้ว "จงพากันบริกรรมภาวนา พุทโธๆๆๆๆ ให้เร็วๆๆ จนจิตนี้ มีหลักคือความสงบเป็นพื้นฐาน" แล้วมาพิจารณาขันธ์ห้าด้วยปัญญาอันยิ่งเอง เพราะถ้า "ผู้ภาวนามัวเข้าแต่สมาธิอย่างเดียว จิตจะติดอยู่ในสมาธิ" จะเห็นแต่ศวามหัศจรรย์ทางด้านสมาธิอย่างเดียว

ส่วนความมหัศจรรย์ทางด้านปัญญาจะไม่เห็น "ความมหัศจรรย์ทางด้านปัญญา เป็นความมหัศจรรย์อย่างแท้จริง" ปัญญาจะเกิดขึ้นได้ต้องคิดค้น มีโยนิโสมนสิการเสมอ ๆ "ต้องคิดค้นคลี่คลาย จนกระทั่งจิตนี้เบื่อหน่ายในขันธ์และในจิต" การภาวนาอย่างนี้ก็จะเห็นผลประจักษ์ใจเอง .. "

หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท
"พระผู้เป็นดั่งผ้าขี้ริ้วห่อทอง"