.
 "ภาวนา เป็นรั้วกั้นของใจ"

" .. ภาวนา "คือการอบรมใจให้ฉลาดเที่ยงตรงต่อเหตุผลอรรถธรรม" รู้จักวิธีปฏบัติต่อตัวเองและสิ่งทั้งหลาย "การภาวนาเป็นรั้วกั้นความคิดฟุ้งของใจ" ให้อยู่ในเหตุผลอันจะเป็นทางแห่งความสงบสุข

ใจที่ยังมิได้รับการอบรมจากภาวนา "จึงเปรียบเหมือนสัตว์ที่ยังมิได้รับการฝึกหัด" ยังมิได้รับประโยชน์จากมันเท่าที่ควร จำต้องฝึกหัดให้ทำประโยชน์ จึงจะได้รับประโยชน์ตามควร

"ใจจึงควรได้รับการอบรมให้รู้เรื่องของตัว" จะเป็นผู้ควรแก่งานทั้งหลาย ทั้งส่วนเล็กส่วนใหญ่ภายนอกภายใน "ผู้มีภาวนาเป็นหลักใจ จะทำอะไรชอบใช้ความคิดอ่านเสมอ" ไม่เสี่ยงและไม่เกิดความเสียหายแก่ตนและผู้เกี่ยวข้อง .. "

"ขันธะวิมุติสะมังคีธรรม"
หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต