.
 "จำเป็นต้องภาวนา"

" .. "ความทุกข์ของคนเรา มันเกิดขึ้นที่ความโกรธนี่มากมาย" ในตัวของคนเราคนหนึ่งนั้น มันมีอยู่เต็มตัวก็ว่าได้ "เหมือนน้ำเต็มอยู่ในหม้อในไหอย่างนั้นแหละ กิเลสความโกรธมันมีอยู่เต็มหัวใจ" กิเลสความโลภ ความอยากได้ ความสุขสะดวกสบายในโลกนี้ ก็มีอยู่เต็มหัวใจ กิเลสความหลง หลงกาย หลงจิต หลงรูป หลงนาม หลงใหลไปหมดทุกอย่างทุกประการ มันก็เต็มหัวใจอยู่

"จึงจำเป็นต้องนั่งสมาธิภาวนา" บริกรรมทำใจให้สงบด้วยวิธีการต่าง ๆ นานา "ผู้ใดนึกถึงพุทโธพระพุทธเจ้า จิตใจสงบระงับท่านก็ให้นึกพุทโธนั้น" ไม่ว่าอุบายใด "ถ้านึกเจริญให้เต็มที่แล้ว อุบายนั้นก็เป็นอุบายให้จิตใจสงบระงับ ให้รู้แจ้งแทงตลอดในธรรมได้ทุกอย่าง" แต่ที่มันไม่ได้ไม่เป็นไปนั้น เพราะว่าการประกอบการกระทำของแต่ละจิตใจของแต่ละบุคคลนั้นมันน้อย มันยังไม่พอ .. "

"ถ้าตั้งใจจริงย่อมมีเวลาภาวนา"
พระญาณสิทธาจารย์ (หลวงปู่สิม พุทฺธาจาโร)
๕ พฤษภาคม ๒๕๑๙