.
 "เห็นธรรม เห็นอย่างไร"

" .. เห็นภายนอกด้วยตาว่า "ตัวเราเป็นก้อนทุกข์ ทั้งเห็นภายใน คือ เห็นชัดด้วยใจด้วย" เห็นเป็นธรรมทั้งหมด เราต้องพิจารณาให้ถึงสภาวะตามเป็นจริงของสังขาร ให้เห็นชัดอย่างนั้นว่า "มันเป็นเพียงสักแต่ว่าธาตุ เกิดขึ้นมาแล้วก็ดับไป" มันไม่ใช่ตัวตนของเรา

เรามัวเมามันก็หลงนะซิ "หลงสมมติว่าเป็นตัวเป็นตน" จิตธรรมชาติเป็นของผ่องใส อาคันตุกะกิเลสมันพาให้เศร้าหมอง "ที่มาหัดทำสมาธิภาวนานี่ ก็เพื่อขัดเกลาให้กิเลสหมดสิ้นไป" เพื่อให้มันใสสะอาดคืนตามสภาพเดิม

ให้เห็นจิตเห็นใจของตน "จิตเป็นอย่างไร ใจเป็นอย่างไร" ความรู้เรื่องของจิตของใจ นี่แหละ "เรียกว่าวิชชา เกิดขึ้นแล้ว" เป็นปัญญาเกิดขึ้นแล้ว .. "

"เทสโกวาท"
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี