"พุทโธ เป็นสรณะที่พึ่งของเรา"

" .. พุทโธ พุทโธ นี้เป็นผู้รู้ "นี่แหละเป็นสรณะที่พึ่งของเราแท้แน่นอน" ถ้าเราไม่มีพุทธะคือผู้รู้แล้วเราก็พึ่งพาอาศัยอะไรไม่ได้สักอย่าง พ่อแม่พี่น้องข้าวของเงินทองก็พึ่งไม่ได้ บ้านช่องก็พึ่งไม่ได้ เงินทองอะไรก็พึ่งไม่ได้ ชาวบ้านร้านตลาดประเทศชาติก็พึ่งไม่ได้ ถ้าเราไม่มีพุทโธ ธัมโม สังโฆแล้ว สังขารร่างกายเราก็พึ่งไม่ได้

ทำไมจึงพึ่งไม่ได้ "ก็พุทธะ คือผู้รู้ ถ้าเราไม่มีผู้รู้จะพึ่งอะไรได้ อุปมาเหมือนกับคนตาย" คนตายแล้วมีความรู้หรือหูตาก็มีคู่แข่งขันก็มี อะไร ๆ มีหมด ข้าวของเงินทองก็มีอยู่แต่พึ่งไม่ได้สักอย่าง มันไม่มีพุทโธ ธัมโม สังโฆ

"ถ้าเรามีพุทโธ ธัมโม สังโฆ แล้วพึ่งได้หมด" สังขารร่างกายเราก็พึ่งได้ พ่อแม่พี่น้องก็พึ่งได้ ข้าวของเงินทองพึ่งได้หมดทุกสิ่งทุกอย่าง .. "

"การฟังและการปฏิบัติ" (หลวงปู่ฝั้น อาจาโร)
วัดป่าอุดมสมพร สกลนคร ๓ กันยายน ๒๕๑๑
ม.ร.ว. ส่งศรี เกตุสิงห์ ถอดจากแถบบันทึกเสียง