.
 "เรียกว่านิสัยวาสนา"

" .. "นี่เรายังดีได้เกิดมาพบพระพุทธศาสนา" และเป็นช่องทางที่เหมาะสมที่สุดในชาติของเรา ที่ได้เกิดมาพบพระพุทธศาสนาด้วยไม่เพียงแต่เกิดมาเป็นมนุษย์ "แล้วยังได้พบพระพุทธศาสนาได้กราบไหว้บูชา" ระลึกถึงท่านผู้วิเศษ คือ พระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ และได้บำเพ็ญตนด้วยคุณงามความดีทั้งหลายไม่ลดละ

นี่เป็นเชื้ออันสำคัญที่จะแทรกซึมเข้าสู่จิตใจของเรา "จนกลายเป็นนิสัยของคนมีบุญ เรียกว่านิสัยวาสนา" ขึ้นมาภายในจิตใจของเรา "เพราะการสร้างความดีไม่ลดละ"

"ก็เหมือนเราปลูกต้นไม้" เมื่อปลูกขึ้นแล้วก็ต้องผลิกิ่งใบดอกผลขึ้นมา "จนสุดท้ายก็แก่ขึ้นมาเป็นดอกเป็นผลได้รับประโยชน์" ความดีของเราก็เหมือนกัน เมื่อสร้างมากขึ้น ๆ ก็แก่ได้ "ท่านว่ามีอุปนิสัยสามารถเต็มที่" หรือสมบูรณ์แล้ว

"นั่นละคือความแก่ เป็นผู้มีอุปนิสัยแก่กล้า" ก็เพราะการสร้างมาอยู่ไม่หยุดไม่ถอยนั้นแล "กลายเป็นความแก่กล้าเอง" แล้วก็สามารถจะหลุดพ้นไปได้ ท่านจึงสอนให้บำเพ็ญบุญ .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน 
http://www.luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=1034&CatID=3