.
 "ใจไม่มีเรือนอยู่ คือไม่ภาวนา"

" .. "เราสร้างบ้านเรือนให้สวยให้งามหลายชั้น ถึงร้อยชั้นกว่าก็มี ให้รูปร่างกาย" หรือว่าเรือนของกาย ทีนี้เรือนใจไม่มี "ใจไม่มีเรือนอยู่ คือไม่ภาวนา" ทุกขณะทุกเวลา "จิตมันก็เร่ร่อน ไม่มีบ้านเรือนอยู่"

เหมือนคนไม่มีบ้านเรือนอยู่ "แดดออกมา ฝนตกก็เปียกทุกข์มาก เพราะคนไม่มีที่พักพิงอิงอาศัย" หลักฐานของตัวเองไม่มี ลอยเลื่อนก็มีความทุกข์

"จิตไม่มีสมาธิ จิตไม่มีภาวนา" จิตไม่มีพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าอยู่ในนั้น "เป็นจิตที่เลื่อนลอย ฟุ้งซ่านรำคาญ เลื่อนลอย" รั่วไหล อยู่ใต้อำนาจกิเลส "จิตจึงได้มีความทุกข์ ความเดือดร้อนวุ่นวาย" .. "

"พุทธาจารปูชา"
หลวงปู่สิม พุทธาจาโร