.
 "เคารพนับถือแท้"

" .. ธรรมดาผู้ที่เคารพนับถือสิ่งใดก็ดี "เมื่อเคารพนับถืออย่างเต็มที่แล้ว จะยืน เดิน นั่ง นอน อิริยาบถใดๆ จะต้องระลึกคิดถึงอยู่เป็นนิจ" นั่นเรียกว่า "เคารพนับถือแท้ เป็นบุญเป็นกุศลนำความสุขมาให้โดยถ่ายเดียว"

ส่วนการระลึกถึงของที่เป็นพิษนั้นก็ระลึกถึงเหมือนกัน แต่ระลึกถึงไม่เป็นระเบียบ "คือไม่ทราบว่าระลึกถึงกี่ครั้งกี่หน และด้วยความเศร้าหมอง จิตใจไม่ผ่องใส อารมณ์ร้อน"

เป็นต้นว่า "ระลึกถึงความโกรธ ความไม่พอใจ ความอิจฉาริษยา อาฆาตพยาบาทจองเวร" จองกรรมกัน เหล่านี้เป็นต้น "ระลึกถึงของเหล่านี้จิตใจเศร้าหมอง เป็นของไม่ดี จงงดเว้นเสีย" .. "

"เทสรังสีอนุสรณ์ เล่ม ๒"
พระราชนิโรธรังสี คัมภีรปัญญาวิศิษฏ์
(หลวงปู่เทสก์ เทสฺรํสี)