.
 "ทุกข์ทั้งนั้นที่อยู่ในจิตใจ"

" .. พุทธสาวกในครั้งพุทธกาล "ท่านเอาเวลาปัจจุบัน" ญาติโยมอยู่บ้าน ถ้าว่าถึงความจริงแล้ว "พวกญาติโยมนี้แหละได้บรรลุมรรคผลง่าย" เพราะอะไร "ก็เพราะว่าทุกข์มันมาก มีทุกข์เต็มบ้าน มีทุกข์เต็มกาย มีทุกข์เต็มใจ"

"อะไร ๆ มันเรื่องทุกข์ทั้งนั้นที่อยู่ในจิตในใจนั้น" นั่นแหละจะได้รู้ว่า "โลกนี้มันทุกข์อย่างนี้แล้วจะได้เร่งภาวนา" ทำจิตทำใจให้มันมีความสงบสุขเยือกเย็นเกิดปัญญาขึ้นมา ในครั้งพุทธกาลท่านไม่เลือก "ท้าวพญามหากษัตริย์พอได้ยินได้ฟังธรรมท่านก็ภาวนา"

ตัวอย่าง "พุทธบิดาพ่อพระพุทธเจ้าท่านก็ไม่ได้ไปบวชไปเรียนที่ไหน" ไม่ได้เข้าป่าไปธุดงค์ที่ไหน "ท่านก็ภาวนาอยู่ที่หอปราสาทราชมณเฑียรกรุงกบิลพัสดุ์" เมื่อพระพุทธเจ้าของเราได้ตรัสรู้ ก็มาโปรดมาสอน "สอนให้มีทาน มีศีล มีภาวนา ให้ทำความเพียรละกิเลส"

พระเจ้าสุทโธทนะพุทธบิดา ก็ได้สำเร็จเป็นพระโสดา พระสกิทาคามี พระอนาคามี "บั้นท้ายสุดในชีวิต พระพุทธเจ้าก็ไปโปรด ได้บรรลุเป็นพระอรหันต์" ดับขันธ์เข้าสู่นฤพานที่หอปราสาทนั้นเอง .. "

"ถ้าตั้งใจจริงย่อมมีเวลาภาวนา"
พระญาณสิทธาจารย์ (หลวงปู่สิม พุทฺธาจาโร)