"เกิดขึ้นแล้วไม่ตาย"

"ธรรมะ" เมื่อเกิดขึ้นแล้วไม่ตาย ตายแล้วไม่เกิด
"ตายไม่เกิด" หมายถึง กิเลส อวิชชา ตัณหา อุปาทานด้บ

"เกิดไม่ตาย" หมายถึง พุทุโธ ธมฺโม สงุโฆ
ซึ่งอยู่ในโลกไม่มีวันสูญไปไหน

"ธรรมะ" มีอยู่ในตัวทุกคน
ภายนอกอยู่ที่กาย ภายในอยู่ที่จิต

"ธรรมะ" ไม่ใช่ของมีเจ้าของ
เป็นของสาธารณะเหมือนพื้นแผ่นดิน

ถ้าเราไม่ทำให้มีสิทธมันก็เป็นพื้นดินที่ว่างเปล่ารกร้าง
ไม่มีพืชผลอะไร

"ผู้ปฏิบัติธรรม" ต้องรู้จักใช้ธรรมะให้ถูกต้อง
ถ้าใช้ไม่ถูกต้องก็กลายเป็นโทษ

"ดวงจิตของผู้ใดตั้งเที่ยงแล้ว" ผลย่อมแนบแน่น
อยู่ในดวงจิตและทรงตัวอยู่เสมอ
เหตุนั้นจึงเรียกว่า "ธรรมะ"

ท่านพ่อลี ธมฺมธโร