ความรักความใคร่ก็เหมือนกัน
ก็ทำใจให้เศร้าหมองขุ่นมัวเหมือนกัน
แต่ว่า "ความรักอันประกอบไปด้วยเมตตา" นั้นน่ะ
อันนั้นมันไม่เจืออยู่ด้วยกิเลส
มันก็ทำใจผ่องใสได้เหมือนกันแหละ

แต่ความรักที่ทำใจให้เศร้าหมองนี่
หมายถึงความรักอันประกอบไปด้วย "ราคตัณหา"
ความพอใจในรูป เสียง กลิ่น รส เครื่องสัมผัสต่างๆ
อันนี้เป็นความรักที่แฝงอยู่ด้วยกิเลส
ไม่ได้แฝงอยู่ด้วยธรรมะ นี่ทำใจให้เศร้าหมองขุ่นมัวได้

แต่ถ้าหากว่าบุคคลยังไม่สามารถที่จะละให้มันขาดไปได้
หรือว่าไม่สามารถที่จะบรรเทาให้มันเบาบางลงไปได้อย่างนี้
ก็ให้มันอยู่ใน"ขอบเขตแห่งศีลธรรม"
ความรักอันนั้นน่ะอย่าให้มันเลยศีลเลยธรรมไป
มันก็ไม่ให้โทษอย่างรุนแรงเท่าไร

แต่ถ้าพูดถึง"นักบวช"แล้วนับว่าเป็นโทษ
แม้น้อยหนึ่งก็เป็นโทษสำหรับนักบวชแล้ว
ต้องระวังให้ดี อันนี้มันเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องพิจารณา

...

พระอาจารย์เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย