+++ เทศน์โปรดงูพิษเจ้าถ้ำ +++

หลวงปู่ชอบ ฐานสโม ท่านเคยขึ้นไปพักบำเพ็ญสมณธรรมในถ้ำแห่งหนึ่ง ชาวบ้านแถบนั้นบอกว่า มีงูพิษสีดำตัวหนึ่งใหญ่เท่ากระบอกไฟฉายขนาดใหญ่ ยาวประมาณเมตรเศษ มีความดุร้ายมาก อาศัยอยู่ในถ้ำนั้นมาหลายปีแล้ว งูพิษตัวนี้เคยทำอันตรายผู้คนแถวนั้นมามากมาย แต่ไม่มีใครกล้าทำอะไรมัน กลัวจะมีอยู่เบื้องหลัง ชาวบ้านขนานนามให้มันว่า “ เจ้าถ้ำ ”

หลวงปู่จึงขอให้ญาติโยมขึ้นไปส่งที่ถ้ำนั้น ในคืนแรกที่ขึ้นไปไม่มีเหตุการณ์อะไรที่ผิดสังเกตเกิดขึ้น พอถึงตอนเย็นวันที่สอง ก็เห็นงูตัวสีดำเลื้อยออกมาจากซอกหิน แล้วพุ่งตรงมาหาท่านอย่างไม่เกรงกลัว หลวงปู่ก็คิดในใจว่าต้องเป็นงูตัวที่ชาวบ้านเล่าแน่ๆ ไม่เช่นนั้นคงไม่แสดงอาการอาจหาญถึงเพียงนี้ งูนั้นเลื้อยเข้ามาหยุดห่างจากท่านประมาณหนึ่งวา และแผ่แม่เบี้ยเตรียมฉกหลวงปู่

หลวงปู่จึงพูดขึ้นว่า “ เรามาอยู่ที่นี่ไม่ได้มาเพื่อมุ่งร้ายใคร แต่มาบำเพ็ญธรรมเพื่อความสุขแก่ตนและเพื่อนร่วมชาติ เราแผ่เมตตาเพื่อความสุขแก่สัตว์ทั้งปวง มีเธอด้วยผู้หนึ่งที่อยู่ในข่ายควรรับได้ ถ้าเธอยังหวังความสุขกายสบายใจเช่นสัตว์โลกทั่วๆไป ก็ควรรับเมตตาธรรมที่เย็นฉ่ำนี้ ดีกว่าจะมาขู่เข็ญทำลายผู้อื่นซึ่งไม่เกิดประโยชน์อะไร เธอจงรับความเป็นมิตรและเมตตาธรรมจากเรา แล้วก็จงไปอยู่เป็นสุขเถิด บางทีเธอละจากชาติสัตว์เดรัจฉานแล้ว อาจได้เลื่อนฐานะขึ้นมาเกิดเป็นมนุษย์ บรรลุถึงความบริสุทธิ์หลุดพ้นไปก่อนเราผู้กำลังกำดำกำขาวกับกิเลสตัวโสมมอยู่เวลานี้ก็เป็นได้ ”

ขณะที่หลวงปู่กำลังเทศน์สอนงูเจ้าถ้ำอยู่นั้น มันยังคงแผ่แม่เบี้ยอยู่ไม่เคลื่อนไหวเหมือนสัตว์ไม่มีวิญญาณ พอท่านพูดจบลง งูตัวนั้นกลับเอาหัวลงหมอบสงบนิ่งกับพื้นอยู่นานประมาณ ๑๐ นาที แล้วหันศีรษะเลื้อยกลับไป นับแต่วันนั้นมา หลวงปู่กับงู ก็อยู่ร่วมกันอย่างสงบ ไม่มีอะไรเป็นที่ระแวงกันเลย หลวงปู่เล่าว่า ท่านได้เห็นความอัศจรรย์ของเมตตาธรรมอย่างประจักษ์ ในคราวนั้นอย่างถึงใจอีกครั้ง

...หลวงปู่ชอบ ฐานสโม...