มีเรื่องเล่าว่า นกแขกเต้าฝูงหนึ่งบินไปกินข้าวในที่นาแห่งหนึ่งอยู่เป็นประจำ และในเวลากลับนกแขกเต้าตัวหนึ่งจะคาบเอารวงข้าวกลับไปด้วยวันละ ๓ รวง ชาวนาเกิดความสงสัยจึงดักจับนกตัวนั้นมาถาม นกแขกเต้าตอบว่า ข้าวทั้ง ๓ รวงที่คาบไปนี้ รวงหนึ่งเอาไปใช้หนี้เก่า คือเอาไปให้พ่อแม่กิน เพราะท่านเป็นผู้ให้กำเนิดและเลี้ยงดูเราจนเติบโต จึงเป็นหนี้บุญคุณที่ต้องตอบแทน อีกรวงหนึ่งเอาไปให้เขากู้ คือเอาไปให้ลูกหลานกิน ในฐานะที่เราเป็นผู้ให้กำเนิดก็ต้องเลี้ยงดูเขาให้ดี ต่อไปเขาจะได้กลับมาเลี้ยงดูเราบ้าง ส่วนอีกรวงหนึ่งเอาไปฝังไว้ คือเอาไปฝากเพื่อนนกด้วยกัน เพราะบางตัวแก่ชรา บางตัวพิการ ต้องอดอยากน่าสงสาร จึงคาบเอาไปฝากนกพวกนี้ด้วย
ชาวนาได้ฟังคำอธิบายแล้วก็เกิดความเลื่อมใสว่า ...อ่านต่อที่ ที่ นิทานธรรมะ http://tammastory.blogspot.com/2015/10/blog-post_21.html