มา มโท ภรตูสภ

ผู้มีภาระปกครองรัฐ จงอย่าได้ประมาทเลย

 

สพฺพํ รฏฺฐํ สุขํ เสติ ราชา เจ โหติ ธมฺมิโก

ถ้าผู้ปกครองทรงธรรม ประเทศชาติก็เป็นสุข

 

สพฺพํ ปรวสํ ทุกฺขํ

การอยู่ในอำนาจของผู้อื่น เป็นทุกข์ทั้งสิ้น

 

สงฺเกยฺย สงฺกิตพฺพานิ

พึงระแวง สิ่งที่ควรระแวง

 

สาธุ ธมฺมรุจี ราชา

ผู้ปกครองชอบธรรมจึงจะดี

 

ปคฺคณฺเห ปคฺคหารหํ

พึงยกย่องคนที่ควรยกย่อง

 

ปมาทา ชายเต ขโย

เมื่อมีความประมาท ก็เกิดความเสื่อม

 

ขยา ปโทสา ชายนฺติ

เมื่อมีความเสื่อม ก็เกิดโทษประดัง

 

สกฺกาโร กาปุริสํ หนฺติ

สักการะฆ่าคนชั่วได้

 

รกฺเขยฺยานาคตํ ภยํ

พึงป้องกันภัยที่ยังมาไม่ถึง