-:- กระแสธาร ... กระแสธรรมแห่งอริยมรรค -:-

 หิ่งห้อยน้อย   20 ต.ค. 2555

 
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น
                     ผู้ซึ่งไกลจากกิเลส ตรัสรู้ชอบด้วยพระองค์เอง





ไม่มีผู้สามารถให้ผู้เจริญอริยมรรคกลับเป็นปุถุชนได้


๏ กระแสน้ำ ไหลเชี่ยว เป็นเกลียวใหญ่
ในพงไพร เขาสูงชัน นั้นแหล่ะหนอ
กระแสน้ำ ไหลหลาก ยากจะรอ
สิ่งที่คลอ เคลียขวาง หนทางมัน

๏ ถ้าบุรุษ ไปเปิดทาง ที่ขวางไว้
กระแสไซร้ ย่อมเบาลง มิคงมั่น
ไหลซัดส่าย ก่ายเกาะ ลัดเลาะพลัน
กระแสอัน เชี่ยวอยู่ ดูบางเบา



เจริญในธรรม เจ้าค่ะ






ไม่มีผู้สามารถให้ผู้เจริญอริยมรรคกลับเป็นปุถุชนได้


๏ ควรจะไหล ในร่องทาง ที่ควรไหล
ก็ไหลไป ผิดเส้นทาง ดั่งพรางเขลา
ควรไหลไกล ก็เปลี่ยนไป เพราะความเบา
เคยพัดเอา สิ่งต่างต่าง ก็วางลง


เจริญในธรรม เจ้าค่ะ






ไม่มีผู้สามารถให้ผู้เจริญอริยมรรคกลับเป็นปุถุชนได้


๏ หากบุรุษ ปิดกั้นทาง ที่กว้างออก
ที่กระฉอก ออกนอกทาง ที่เคยหลง
กลับเข้าสู่ ครรลอง คลองที่ตรง
น้ำก็คง กระแสเชี่ยว เป็นเกลียวไป

๏ ด้วยพลัง ความแรง แกร่งของน้ำ
ก็พัดนำ สิ่งต่างต่าง ให้เลื่อนไหล
ด้วยความเชี่ยว จะพัดพา ไปได้ไกล
มิมีช่อง ให้ไหลไป ผิดครรลอง


เจริญในธรรม เจ้าค่ะ






ไม่มีผู้สามารถให้ผู้เจริญอริยมรรคกลับเป็นปุถุชนได้


๏ เปรียบบัณฑิต จิตสู่ ประตูธรรม
ฉลาดล้ำ ปิดทางกั้น ไม่มีสอง
กระแสธรรม ธาราไหล ในครรลอง
คอยประคอง ให้อยู่ ในคลองใจ

๏ กำจัดสิ่ง ที่เปิดจิต ให้กว้างออก
ดุจดั่งลอก ปากทางน้ำ ให้กว้างใหญ่
อย่าให้น้ำ ในกระแส ซัดส่ายไป
ให้รินไหล ในครรลอง คลองแห่งธรรม ๚


เจริญในธรรม เจ้าค่ะ




คลองแห่งธรรม ได้นำจิต บัณฑิตแล้ว
คงไม่แค้ลว เหมือนทางนํ้า ที่เป็นสอง
จะค่อยเดิน ตามธารธรรม ตามครรลอง
หวังประคลอง ทางเดิน ไม่ไหลวน
...ได้เกิดมาชาติหนึ่ง พึงตั้งจิต
จะไม่คิด ปิดทางคลอง ล่องธารไส
เปิดตลอด ให้ไหลรื่น หวังชื่นใจ
นำพาไป ในครรลอง คลองแห่งธรรม





ดูกรภิกษุทั้งหลาย
แม่น้ำไหลไปจากภูเขา
พัดเอาหญ้า ใบไม้ และไม้เป็นต้น
ไปในภายใต้ ไหลไปสู่ที่ไกล มีกระแสอันเชี่ยว

ถ้าแม้ต้นเลาทั้งหลาย
พึงเกิดที่ฝั่งทั้งสองข้างแห่งแม่น้ำนั้น
ต้นเลาเหล่านั้น พึงน้อมไปสู่แม่น้ำนั้น

ถ้าแม้หญ้าคาทั้งหลาย พึงเกิด
หญ้าคาเหล่านั้น พึงน้อมไปสู่แม่น้ำนั้น

ถ้าแม้หญ้ามุงกระต่ายทั้งหลาย พึงเกิด
หญ้ามุงกระต่ายเหล่านั้นพึงน้อมไปสู่แม่น้ำนั้น

ถ้าแม้หญ้าคมบางทั้งหลาย พึงเกิด
หญ้าคมบางเหล่านั้น พึงน้อมไปสู่แม่นั้น

ถ้าแม้ต้นไม้ทั้งหลาย พึงเกิด
ต้นไม้เหล่านั้น พึงน้อมไปสู่แม่น้ำนั้น

******************************
บุรุษถูกกระแสน้ำพัดไปอยู่
ถ้าแม้พึงจับต้นเลาทั้งหลาย
ต้นเลาเหล่านั้นพึงหลุดไป
บุรุษนั้นพึงถึงความพินาศ
มีการหลุดนั้นเป็นเหตุ

ถ้าแม้พึงจับหญ้าคา หญ้ามุงกระต่าย
หญ้าคมบาง ต้นไม้ หญ้าคา
เป็นต้นเหล่านั้น พึงหลุดไป
บุรุษนั้นพึงถึงความพินาศ
มีการหลุดนั้นเป็นเหตุ แม้ฉันใด


เจริญในธรรม เจ้าค่ะ





ดูกรภิกษุทั้งหลาย
ปุถุชนผู้ไม่ได้สดับ ฉันนั้นเหมือนกันแล
ไม่เห็นพระอริยเจ้า
ไม่ฉลาดในอริยธรรม
ไม่ได้รับแนะนำในอริยธรรม

ไม่เห็นสัตบุรุษ
ไม่ฉลาดในสัปปุริสธรรม
ไม่ได้รับแนะนำในสัปปุริสธรรม

ย่อมตามเห็นรูป โดยความเป็นตน
เห็นตนมีรูป เห็นรูปในตน
หรือ เห็นตนในรูป
รูปนั้นของปุถุชนนั้นย่อยยับไป
ปุถุชนนั้น ย่อมถึงความพินาศ มีข้อนั้นเป็นเหตุ.

ปุถุชนย่อมตามเห็นเวทนา โดยความเป็นตน
เห็นตนมีเวทนา เห็นเวทนาในตน
หรือ เห็นตนในเวทนา
เวทนานั้นของปุถุชนนั้นย่อยยับไป
ปุถุชนนั้น ย่อมถึงความพินาศ มีข้อนั้นเป็นเหตุ.

ปุถุชนย่อมตามเห็นสัญญา โดยความเป็นตน
เห็นตนมีเวทนา เห็นสัญญาในตน
หรือ เห็นตนในสัญญา
สัญญานั้นของปุถุชนนั้นย่อยยับไป
ปุถุชนนั้น ย่อมถึงความพินาศ มีข้อนั้นเป็นเหตุ.

ปุถุชนย่อมตามเห็นสังขาร โดยความเป็นตน
เห็นตนมีเวทนา เห็นสังขารในตน
หรือ เห็นตนในสังขาร
สังขารนั้นของปุถุชนนั้นย่อยยับไป
ปุถุชนนั้น ย่อมถึงความพินาศ มีข้อนั้นเป็นเหตุ.

ปุถุชนย่อมตามเห็นวิญญาณ โดยความเป็นตน
เห็นตนมีวิญญาณ เห็นวิญญาณในตน
หรือเห็นตนในวิญญาณ
วิญญาณนั้นของปุถุชนนั้นย่อมย่อยยับไป
ปุถุชนนั้นย่อมถึงความพินาศ มีข้อนั้นเป็นเหตุ.


http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/item.php?book=17&item=237&items=1&preline=0


เจริญในธรรม เจ้าค่ะ




 เปิดอ่านหน้านี้  5525 

  แสดงความคิดเห็น



จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย