คติธรรม คำคม โดนใจ

ขอเชิญทุกท่านที่มีคติธรรม คำคม สอนใจ ได้เอื้อเฟื่อเผื่อแผ่แก่สาธารณชนทั่วไป เป็นข้อคิดสะกิดใจ ในการใช้ชีวิตประจำวันในสังคมทุกวันนี้

#	เรื่อง	อ่าน
0469	ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครคาดหมายได้ ว่าที่ไหน เมื่อใด ใครจะทิ้งกาย ทอดลงบนผืนปฐพี แต่ที่มั่นใจว่าดีแน่ คือ การที่ได้จากโลกนี้ไป ในเวลาที่จิตใจอยู่กับบุญกุศลคือกรรมที่ดีๆ	146
0468	เราเกิดมาทำไม อยู่เพื่ออะไร อะไรคือสิ่งที่สูงสุดที่เราควรจะได้จากการเกิดเป็นมนุษย์ อะไรคือสิ่งที่ดีที่สุดที่เราควรจะให้ไว้กับโลกก่อนวันที่เราจำเป็นต้องจากไป	223
0467	ถ้าเราเป็นเรา เพราะเขาเป็นเขา เราก็ไม่ใช่เราสิ	185
0466	ขอให้เราปรารถนามงคลแห่งชีวิตอันยืนยาว โดยไม่ได้นับว่ากี่ปีหรือกี่สิบปี แต่นับด้วยขณะอันลํ้าค่าที่เรามีสติ เมตตาและปัญญา	181
0465	หยุดคิดปรุงแต่งได้เมื่อไร โลกเก่าที่น่าระอาก็หายไปทันที โลกใหม่ที่ผ่องใสปรากฏ	144
0464	บุญทำให้จิตสูงขึ้น บาปทำให้จิตต่ำลง ง่ายมาก เหมือนลิฟต์ขึ้นลิฟต์ลง	143
0463	อยู่ในลิฟต์ ผู้มีปัญญาย่อมวางกระเป๋าเดินทาง ภาวนาอยู่ก็เหมือนกัน ผู้มีปัญญาย่อมวางกระเป๋าอดีตและอนาคต	138
0462	พยายามตั้งสติรู้ตัวว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น อย่าต่อสู้กับอารมณ์ พึงปล่อยอารมณ์นั้นให้ไหลผ่านเราไป แต่อย่าไหลไปกับมัน	176
0461	การหมั่นระลึกถึงความเปราะบางไม่แน่ไม่นอนของชีวิตเป็นวิธีการอันเลิศที่จะกระตุ้นให้เกิดความรู้สึกรีบด่วนที่ส่งผลต่อความก้าวหน้าในการปฏิบัติธรรม	126
0460	ยิ่งรักเพื่อนมนุษย์ ยิ่งรักคนอื่นได้มากเท่าใด ก็ยิ่งได้ความสุขจากการให้และการไม่ต้องเอามากขึ้นเท่านั้น	210
0459	กรรมไม่หมดไปด้วยการชดใช้กรรม แต่หมดกรรมด้วยการพัฒนากรรม คือปรับปรุงตัวให้ทำกรรมที่ดียิ่งขึ้นๆ	210
0458	เรื่องมฆมาณพนี้ สมัยก่อนจัดกันเป็นงานเทศน์สำคัญ เรียกว่าวัตรบท ๗ ของพระอินทร์ แล้วอย่างไรไปๆ มาๆ ถึงเวลานี้หายไป คนไทยเวลานี้แทบไม่มีใครรู้จัก ต้องฟื้นขึ้นมา	171
0457	ช่วยกันยกย่องให้เกียรติคนดี เพราะเป็นสิ่งที่ให้คุณประโยชน์รักษาคุณธรรมของสังคมไว้ ดีกว่าจะมัวไปหลงใหลในการเซ่นสรวงสังเวย อันเป็นเรื่องไร้เหตุผล อันเป็นการกระทำที่มุ่งผลประโยชน์ส่วนตัวเป็นสำคัญ	187
0456	เมื่อตนเองเดือดร้อนวุ่นวายแล้ว ก็แผ่ความเดือดร้อนวุ่นวายนั้นไปให้แก่ผู้อื่นด้วย บุคคลที่มีปัญหาในตัวเอง ก็ย่อมเป็นเหตุสร้างปัญหาแก่ผู้อื่นขึ้นด้วย	192
0455	เมื่อเราพัฒนาตัวเอง เราก็ควรจะมีความสุขได้ง่ายขึ้น ไม่ใช่มีชีวิตอยู่ยาวนานขึ้น แต่กลายเป็นคนที่ยากยิ่งขึ้นที่จะมีความสุข	191
0454	ความพึงพอใจสมความปรารถนานั้น ต้องนำไปสู่ หนึ่ง ความเป็นอยู่ที่ดีของมนุษย์ สอง สันติสุขของมนุษย์ ถ้าไม่บรรลุ ๒ สิ่งนี้ ก็ไม่ควรเป็นหลักการของเศรษฐศาสตร์	178
0453	ทำบุญ ทำที่ไหนก็ได้ ไม่ว่าทำอะไร ถ้าทำเป็น ก็ได้บุญ	194
0452	พรสวรรค์มันหายได้เหมือนกัน ถ้าเราไม่ใช้เป็นทุนให้ดีขึ้น ให้เจริญงอกงาม	189
0451	ความอ่อนน้อมถ่อมตนเกิดเมื่อเรามีปัญญา เห็นความกะล่อนของจิตใจตัวเอง เห็นความลำเอียง และเมื่อเราตั้งใจไม่ลืมความผิดพลาดของเราในอดีต	193
0450	ดูในแต่ละวัน เวลาที่เสียไปกับอารมณ์ที่เศร้าหมอง หรือด้วยความคิดเพ้อเจ้อก็น่าใจหาย ทำไมเราไม่สำนึกว่านี่กำลังฆ่าตัวตายนะ ฆ่าชีวิตโดยสิ่งที่ไร้ค่า ทำไมเราจึงปล่อยให้เป็นอย่างนั้น	194