.
 "ใจเป็นผู้สร้างเหตุ"

" .. ใจเป็นมรดกมาตั้งแต่ดึกดำบรรพ์ "ศาสนาใด ๆ ก็มีใจเป็นหัวหน้า" กายวาจาเป็นผู้รับใช้ของใจเท่าที่ควร เว้นไว้แต่ในสมัยธาตุสี่ ดินน้ำลมไฟวิกลวิการจนเกินเหตุเคลื่อนไหวไม่ได้ ใจก็ใช้ไม่ได้ตามประสงค์

สำหรับกายวาจามิได้รับเหตุรับผลในทางดีทางชั่วกับใจใด ๆ ทั้งสิ้น "เพราะมิได้เป็นนายทุนออกความเห็นเป็นเจ้ากี้เจ้าการ" มิได้เป็นเจ้างานปรุงเจ้าแต่งมิได้เป็นเจ้าเหตุเจ้าผล

ส่วนผลรายรับเล่า "ก็ไม่หนีจากเหตุตามธรรมชาติไม่ลำเอียง ก็คืนหาเจ้าเหตุคือนายทุนใจนั้น" ใจจะรู้ตัวหรือไม่รู้ตัวก็มิได้เป็นปัญหา "ย่อมได้รับผลตามส่วนควรค่าของเหตุ ที่สร้างขึ้นดีและชั่วนั้น" .. "

หลวงปู่หล้า เขมปัตโต