.
"ดี - ชั่วบันทึกคนละบัญชี"

" .. เรื่องบุญเรื่องกุศลมันไม่มีตนไม่มีตัว มันปรากฏที่ใจประทับอยู่ที่ใจ "กรรมทางดีและชั่วถ้าหากเราทำไว้แล้ว มันแยกบัญชีกัน บันทึกคนละบัญชี" แล้วแต่ใครต้องการจะอ่านบัญชีไหนก่อน บัญชีดีก่อนหรือบัญชีชั่วก่อน ท่านอุปมาเปรียบเทียบเรื่องข้อนี้ ดังนี้

"กรรม คือความดีและความชั่ว" ที่เราทำไว้ "เปรียบเหมือนกับสุนัขสองตัวไล่เนื้อ ถ้าตัวไหนฝีเท้ามันดีมันทันก่อน ตัวฝีเท้าไม่ดีมันจะไปทันทีหลัง" เหตุนั้นไม่มีการลบล้างกันได้ "ถึงแม้ท่านได้บรรลุถึงอรหันต์แล้ว จิตใจของพ้นจากทุกข์ได้ก็จริง แต่ว่าวิบากของเก่าท่านยังเหลืออยู่ กรรมมันต้องตามทันอยู่ ส่วนใจนั้นตามไม่ทัน"

เหมือนกับบัญชีเราจดเอง เช่น "เราไปฆ่าคนสักคนหนึ่งไว้ การที่เราไปฆ่าคนเราก็เห็นว่ามันเป็นของไม่ดีด้วยความโทสะ มานะ ด้วยความโกรธกริ้ว" จิตใจจะต้องจารึกความชั่วนั้นไว้ในใจ คนอื่นไม่เห็นด้วยแต่ตัวเห็นด้วยตนเอง อันนั้นกรรมชั่ว

คราวนี้ "เราไปสร้างโบสถ์สร้างวิหารหรือทำบุญไว้ใหญ่โตสักแห่งหนึ่ง เราได้บุญมากเพราะความพอใจอิ่มใจของเรา" มากน้อยเท่าใดคนอื่นก็จดให้ไม่ได้ เราต้องจดไว้ด้วยตนเอง ในขณะที่เราทำไว้นั้น "สร้างบุญกุศลอันนั้นเราอาจจะลืมความชั่วอันนั้นก็ได้ แต่เวลาที่ความดีใจ อิ่มใจในความดีนั้นมันหายไป ความชั่วอาจขึ้นมาอีกก็ได้"

เหตุนั้นจึงว่า "มันคู่เคียงกันอยู่มันสามารถที่จะให้ผลได้ในเวลาใดเวลาหนึ่ง นี่พูดถึงเมื่อยังไม่ทันถึงพระอรหันต์" กำลังสร้างบุญสร้างบาปอยู่ เรียกว่ามีบัญชีจดจำเรื่องบุญเรื่องบาปอยู่เดี๋ยวนี้ ถ้าหากว่า "ท่านผู้สำเร็จเป็นพระอรหันต์ท่านไม่มีบัญชี ลบหมดเลย ไม่มีทั้งสองบัญชี" คือบัญชีบุญและบาปฉีกทิ้งเลย .. "

"สนทนาต่างประเทศ"
(หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี)