อันคนผู้มีบุญนี่..มีปัญญามันก็รู้จักประมาณตน
เมื่อตนมีวาสนาเพียงเท่านี้ มีความเป็นอยู่เพียงเท่านี้
เช่นนี้ก็ต้องวางตนให้เป็นอยู่แค่นั้นแหละ
ไม่เย่อหยิ่ง ไม่อวดดีต่อใครเลย
ไม่ต้องวิตก ว่าเขาจะดูหมิ่นเหยียดหยาม
ว่าตนนั้นเป็นคนต่ำต้อย ต่ำศักดิ์
ต่ำสกุล อะไรต่ออะไรหมู่นี้..
ไม่มีวิตกเลยคนมีบุญมาก..คนมีปัญญา

เพราะมันมาถือเอา "ความบริสุทธิ์ใจ" นี้เป็นที่ตั้ง
เมื่อตนมองเห็นใจของตน
มันบริสุทธิ์จากบาปจากโทษอยู่อย่างนี้แล้ว
ใครจะว่าเราต่ำต้อย ใครจะว่าเราเป็นยังไง..ก็ว่าไป
เราก็ไม่น้อยเนื้อต่ำใจอะไร
เพราะว่าเรามี "บุญกุศลความดีเป็นที่พึ่ง" อยู่ในใจแล้ว
ไอ่คนผู้ที่สรรเสริญและนินทาตนน่ะ
เขาไม่ได้เอาอะไรมาให้ เขาไม่ได้มาช่วยตน
ให้มีความสุขความสงบแต่อย่างใด..เขาก็ได้แต่ว่าเท่านั้นเอง

เพราะฉะนั้น..เราจะไปหวั่นไหวอะไรตามคำพูดของคน
เพราะว่าเขาพูดแล้วเขาไม่ได้เอาอะไรมาให้เรา
แล้วเมื่อเราไม่ยึดถือเอาคำสรรเสริญคำนินทาเหล่านั้นแล้ว
เรื่องเช่นนั้นมันก็หายวับไปกับอากาศ
หมดเลย ไม่มีเหลืออยู่ เพราะเราไม่ได้ทรงจำเอาไว้เลย
ก็ขอให้ฝึกใจของตนให้เป็นอย่างนี้

....

พระอาจารย์เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
ต.บ้านหม้อ อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย