"บาปกรรมตกแต่ง"

" .. "เมื่อเห็นคนพิกลพิการต่าง ๆ อย่าไปหัวเราะ อย่าไปเยาะเย้ย" ให้น้อมเข้ามาพิจารณาดูตนของตน พิจารณาสอนตนน่ะ "ร่างอันนั้นน่ะบาปตกแต่ง" มันทำบาป มันเบียดเบียนบุคคลอื่นสัตว์อื่น มาแต่ชาติก่อนโน้น

"ไปทุบไปตีเขา ไปฟันไปแทงเขา ให้เจ็บให้ปวด ให้ถึงตาย ให้พิกลพิการไป ไอ้กรรมนั้นมันก็ติดสอยห้อยตามมาสนองเอา ทำให้ร่างกายพิกลพิการต่าง ๆ" นี่มันเห็นประจักษ์ในปัจจุบันชาตินี้เอง

"ถ้าเราพูดถึงเรื่องที่เรามองไม่เห็นด้วยตา มันก็ไม่ค่อยจะเชื่อ" ก็ดูเอาที่เรามองเห็นด้วยตาหนัง ๆ นี้หละ มันก็มีอยู่ดาษดื่น "นี่หละบาปกรรมตกแต่ง" ดังนั้นนะ "พระพุทธเจ้าจึงได้ทรงสอน ให้ละเว้นจากการเบียดเบียน ซึ่งกันและกัน ทรงสอนให้มีเมตตากรุณาต่อกันและกัน"

เช่นนั้น "ถ้าสำรวมกายวาจาใจของตนให้ดี ไม่เบียดเบียนบุคคลอื่นและสัตว์อื่นและไม่เบียดเบียนตนด้วยอย่างนี้ละก็ ถ้ายังมีเกิดอีกอยู่เกิดไปชาติใด ก็จะมีร่างกายสมบูรณ์ ไม่วิบัติขัดข้อง" ไม่มีโรคภัยอันร้ายแรงเบียดเบียน แล้วก็จะมีโอกาสได้ บำเพ็ญกุศล คุณงามความดี ได้เต็มที่ .. "

"ทวนกระแสจิต"
หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ