กาเลน ธมฺมสฺสวนํ เอตมฺมํคลมุตฺตมํ
(การฟังธรรมตามกาล เป็นอุดมมงคล)

๏ พระพิรุณ ที่โปรยปราย ดูคล้ายม่าน
ความเย็นผ่าน แผ่วผิว ปลิวด้วยฝน
ละอองธรรม พร่างพราย ดุจสายชล
ความเย็นชื่น รื่นกมล ดลสงบพลัน

๏ ไม่มีความ เย็นใด ในโลกนี้
ฉ่ำฤดี เปลื้องทุกข์ สุขสบสันต์
เท่าสัทธรรม ขององค์ พระทรงธรรม์
สร้างสุขสันต์ สงบเย็น เป็นนิจวาร

๏ มาเถิดท่าน ตื่นเถิด จากความหลับ
มาสดับ พุทธพจน์ โอสถฐาน
มาพบกัลยาณมิตร พิชิตมาร
สู่สถาน ถิ่นนฤพาน สงบเย็น

๏ จงอดทน ต่อกาย และดวงจิต
เมื่อธรรมสถิต ความ สงบ จักพบเห็น
ปล่อยสายธาร แห่งเมตตา พาความเย็น
ความทุกข์เข็ญ ให้แผ้วแผ่ แค่เรือนกาย

๏ หยุดเบียดเบียน ทั้งกาย และวาจา
จงเมตตา กรุณากัน ดุจสหาย
มาเถิดท่าน เด็ก ผู้ใหญ่ และหญิง ชาย
เพื่อนเกิด แก่ เจ็บ ตาย มาฟังธรรม

๏ เมื่อฟังแล้ว น้อมโยโสฯ มโนมั่น
เพื่อจักบั่น กิเลสงาม ตามอุปถัมภ์
ถอนตัณหา ให้สิ้น สู่ถิ่นธรรม
จิตเพียรสร้าง กุศลกรรม ให้มั่นคงฯ

*****************************