สุขไดไหนเล่าเท่านิพพาน
o สุขอื่นใด ไหนเล่า เท่านิพพาน
ความลำคราญ ทุกข์ร้อน ดับสลาย
บ่งไห้รู้ กระจ่างแล้ว เกิดแก่ตาย
ทุกข์มลาย หายสิ่น ดับดิ้นไป
o เหลือเพียงจิต โดดเด่น เป็นสง่า
เปล่งนภา เจิดจรัส สงัดหล
บ่อได้หลง กฎแห่งกรรม ที่เวียนวน
นำพาตน หลุดพ้น จากบ่วงกรรม.
