ฝนตกหนักหลายชั่วโมง ครั้นฝนหยุด แม่ผัวกับลูกสะใภ้ก็ชวนกันไปเก็บเห็ดในป่า ลูกสะใภ้รู้ดีว่าบนเขาท้ายหมู่บ้านมีบริเวณหนึ่งที่เห็ดชุกชุม จึงมุ่งหน้าไปที่นั่นให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่แม่ผัวไม่ได้คิดอย่างนั้น ระหว่างทาง เจอเห็ดตรงไหน แม่ผัวก็จะแวะเก็บ ลูกสะใภ้เห็นแล้วชักหงุดหงิด “แม่! แม่! เร็วหน่อยสิจ๊ะ ขึ้นไปบนเขาดีกว่า ตรงโน้นมีเห็ดเป็นร้อยๆ ดอกเลย ข้างล่างนี่มีแค่ดอกเดียว ตรงนั้นบ้าง ตรงนี้บ้าง เก็บได้ทีละดอก เสียเวลาจะตาย” แต่แม่ผัวก็ไม่ใส่ใจ ลูกสะใภ้แทบจะกรีดร้องดังๆ ด้วยความโมโห ท้ายสุดก็หมดความอดทนจึงพูดห้วนๆ ว่า “หนูไปก่อนล่ะนะ” แล้วรีบสาวเท้าไป

ลูกสะใภ้เดินบุกป่าฝ่าดงขึ้นเขาด้วยความยากลำบากจนถึงบริเวณที่หมายใจไว้ แต่แทนที่จะเจอเห็ดมากมายตามคาด กลับโดนมือดีเก็บไปหมดแล้ว ไม่ได้มีเธอคนเดียวที่รู้ว่าตรงนี้เป็นดงเห็ด ในที่สุดจึงต้องลากเท้าเดินกลับบ้านไกลลิบอย่างอ่อนเพลียละเหี่ยใจ

ครั้นจวนถึงบ้าน ก็ได้กลิ่นหอมโชยมาแต่ไกล จึงตรงเข้าครัวทันที “แม่จ๊ะ กลิ่นอะไรหอมจัง” แม่ผัวยิ้มอย่างมีเมตตา “แกงเห็ดดอกเดียวนั่นแหละ นั่งลงสิ แม่จะตักให้สักถ้วย”

การปฏิบัติธรรมแบบแม่ผัวอาจดูน้อยนิด แต่ก็ให้ผลอันหอมหวานดีงาม

ธรรมะคำสอน โดย พระอาจารย์ชยสาโร
แปลถอดความ โดย ปิยสีโลภิกขุ