"จิตผ่องใสมาแต่เดิม"

" .. ฉะนั้น "กิเลสของใคร ใครก็ต้องรู้ว่ามันเกิดที่ใจของตนเอง ทำใจของตนเองให้เศร้าหมองไม่ผ่องใส" เราเห็นโทษของกิเลสที่เกิดขึ้นแล้ว เรายอมสละปล่อยวางให้หนีจากจิตของเรา จิตของเราก็จะปลอดโปร่งสบายไปเลย

"เพราะจิตของเราผ่องใสมาแต่เดิม" ถ้าจิตไม่ผ่องใสมาแต่เดิมแล้ว ใครจะชำระจิตอย่างไรก็ผ่องใสสะอาดไม่ได้ "ส่วนกิเลสเป็นของจรมาใหม่ต่างหาก" เราจึงสามารถชำระออกไปได้

เปรียบดังคนเราอยู่คนเดียวเฉย ๆ ไม่มีอะไร "พอมีคนมาด่าว่า ความโกรธวิ่งเข้าปกปิดจิตใจให้มืดมิด" ไม่รู้จักชั่วดีอะไรแล้ว ฉะนั้น "จึงชำระกิเลสอันมาปกปิดจิตใจนั้นให้หนีออกไปจากจิตเสีย" จิตใจของเราก็ผ่องใสสะอาดปกติดังเดิม .. "

"ขันธุ์ห้า"
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี