.
 "มีกำลังเรี่ยวแรงก็ให้รีบทำ"

" .. "เมื่อมีกำลังเรี่ยวแรงก็รีบทำ" จะทำบุญสุนทาน จะทำอะไรก็รีบจัดทำกัน แต่ว่าคนเราก็มักจะไปมอบให้แต่คนแก่ "จะเข้าวัดศึกษาธรรมะรอให้แก่เสียก่อน" โยมผู้หญิงก็เหมือนกัน โยมผู้ชายก็เหมือนกัน ให้แก่เสียก่อนเถอะ ไม่รู้ว่าอะไรกัน

คนแก่นี่มันกำลังดีไหม ลองไปวิ่งแข่งกับคนหนุ่มดูซิ ทำไมจะต้องไปมอบให้คนแก่ เหมือนไม่รู้จักตาย พอแก่มาสัก ๕๐ ปี ๖๐ ปี จวนเข้าวัดอยู่แล้ว หูตึงเสียแล้ว ความจำก็ไม่ดีเสียแล้ว นั่งก็ไม่ทน "ยายไปวัดเถอะ" "โอย หูฉันไม่ดีแล้ว" นั่นเห็นไหม

ตอนหูดีเอาไปฟังอะไรอยู่ จังว่า ... จังว่า ... มันคาแต่ลูกหว้าอยู่นั่นแหละ จนหูมันหนวกเสียแล้วจึงไปวัด มันก็ไปได้ "นั่งฟังท่านเทศน์ เทศน์อะไรไม่รู้เรื่อง" มันหมดแล้วจึงมาทำกัน .. "

"๔๘ พระธรรมเทศนา"
หลวงปู่ชา สุภัทโท