.
 "ธรรมดาของพระโสดาบัน"

" .. "พระโสดาบันบุคคลนั้นมีศีล ๕ บังเกิดขึ้นโดยอัตโนมัติเอง" และพระโสดาบันนั้นไม่มี ที่จะละเมิด ที่จะล่วงศีล ๕ โดยที่พระโสดาบันไม่ต้องรักษา ไม่ต้องคอยจับคอยยึด แปลว่าปล่อยจับปล่อยยึดได้ "ก็มีศีล ๕ ขึ้นมาเอง" โดยที่จะไม่ละเมิดเลย เป็นธรรมชาติธรรมดาของพระโสดาบัน

เพราะฉะนั้น "พระโสดาบันจึงละสัญโญชน์ได้ ๓" คือ .. "ละสักกายทิฏฐิ" ความเห็นยึดถือว่ากายของเรา คือเห็นยึดถือว่าตัวเราของเราซึ่งเป็นอย่างแรง "ละสีลัพพตปรามาส" ความลูบคลำ คือจับยึดศีลและวัตรเอาไว้ "และละวิจิกิจฉา" ความเคลือบแคลงสงสัยในพระรัตนตรัย เพราะเห็นธรรมะที่เป็นตัวสัมมาทิฏฐิแล้ว เพราะฉะนั้น "พระโสดาบันจึงละสัญโญชน์ทั้ง ๓ ได้" ดังกล่าว .. "

สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร