.
 "ความริษยาพาโลกฉิบหาย"

" .. ความริษยาที่เป็นความไม่อยากให้คนอื่นได้ดี "มีนิสัยที่เห็นคนอื่นได้ดีแล้วทนอยู่ไม่ได้" ทนอยู่ไม่ได้ก็คือ "ต้องคิด ต้องพูด ทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น เพื่อให้ผลร้ายนานาประการเกิดแก่ผู้ที่ได้ดีจนน่าอิจฉา" ตามความคิดความเห็นของคนริษยา

"คนริษยาตามลำพังผู้เดียวจะไม่อาจสร้างความฉิบหายได้มากมาย" จนถึงกับทรงมีพระพุทธภาษิตเตือนสติไว้ "แต่เพราะคนริษยาคนเดียวมักจะสามารถทำให้เกิดขบวนการเชื่อตามได้มากมาย"

นั่นก็หมายถึงว่า "ขบวนการริษยาจะทำให้เกิดขบวนการฉิบหายได้ยิ่งใหญ่เพียงใดก็ได้แน่" นี้เป็นเหตุที่ทำให้อยากจะคิดว่า ความเดือดร้อนหรือที่เรียกว่า "ความฉิบหายของบ้านเมืองเราเริ่มด้วยความริษยา" จะมิได้หรือ .. "

"แสงส่องใจ" มาฆบูชา ๓ มีนาคม ๒๕๕๐
สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร 

http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=88&t=53692