.
 "เรื่องฉันเนื้อฉันปลา"

" .. "เรื่องฉันเนื้อฉันปลานี้ก็มีในพุทธบัญญัติแล้ว" พระเทวทัตมาขอพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าไม่ทำตามจึงได้แยกจากพระพุทธเจ้า ..

๑) "ให้พระอยู่ในป่าเป็นวัตร" เป็นประจำชีวิตตั้งแต่วันบวช เข้าบ้านเป็นผิด พระองค์ก็อนุญาตไม่ได้ เพราะพระเกิดมากับญาติกับโยม พระมีความเคลื่อนไหวไปมาได้ ตถาคตเองก็อยู่ได้ทั้งป่าทั้งบ้านเกี่ยวกับโลกสงสาร แน่ะ เราอนุญาตไม่ได้

๒) "ไม่ให้ฉันเนื้อฉันปลา ถ้าฉันเป็นผิด" อันนี้ก็เหมือนกัน สิ่งที่เกิดมาตามที่อธิบายผ่านมาแล้ว พระองค์ยังทรงเล็งญาณดูอีกนะ เอาย่อ ๆ นักปฏิบัติภาวนาจะรู้เรื่องของพระพุทธเจ้าเหล่านี้ได้เต็มกำลังของตัวเอง

"ขอไม่ให้ฉันเนื้อฉันปลา" คือเนื้อปลาเหล่านี้ สัตว์บางประเภท ๆ นี้ "รายไหนตายไปเนื้อหนังของเขา" เขาหวังประโยชน์จากเนื้อหนังของเขาตลอด เวลาได้นี้ไปทำบุญให้ทานเขามีหวังได้รับ ถ้าปิดเสียนี้ทางเดินของเขาที่จะได้บุญได้กุศลไม่มี

ยกตัวอย่างเช่น เอ้าไม่ต้องพูดไกลละ "คุณแม่แก้วก็เป็นลูกศิษย์หลวงตาบัว ลูกศิษย์หลวงปู่มั่นนั่นแหละ" แกนั่งภาวนาอยู่ตอนเช้า มีบุรุษคนหนึ่งเข้ามาขอ "คุณแม่ นี่ผมเป็นหมูถูกนายบินยิงอยู่ที่ภูเขาลูกนั้น ที่ห้วยทรายนะ ไปเผลอตัวถูกเขายิงตาย เวลาผมตายแล้วนี้เขาเอาเนื้อหนังมาถวาย ขอให้ฉันฉลองเมตตาให้ผมด้วย" นี่เห็นไหมล่ะ ผมตายด้วยความพลั้งเผลอ คือหิวน้ำไปกินน้ำเขาฆ่าตาย เขายิง

พอตื่นเช้ามาก็เรียกหมู่เพื่อนมา "ทำไมแปลก ๆ อย่างนี้ มันจะจริงไหม มันเป็นอย่างนั้นเมื่อคืนนี้ แกก็เล่าให้เขาฟัง" ไม่นานพวกลูกเมียของนายบินที่ฆ่าหมูตายแล้วเอาเนื้อมาถวายสำนักแม่ชี นี่เนื้ออะไร โอ๋ย เนื้อหมูนี่ไอ้บินมันไปฆ่า ได้หมูมาจากภูเขานั้นๆ เลยเอามาทำบุญให้ทาน

เป็นไงเข้ากันได้ไหมล่ะ ตรงเป๋งเลย "ชื่อไอ้บินจริง ๆ ยิงหมูตายแล้ว ทางนี้มาบอกไว้ก่อน เวลาเขาเอาเนื้อมาทานนี้ให้ฉลองศรัทธาให้ผมหน่อย ผมจะได้มีส่วนบุญส่วนกุศลจากเนื้อนี้" ผมสุดวิสัยตายไปแล้ว "บุญกุศลจะเป็นเครื่องหนุนผม" เวลาเขาเอามาถวายขอให้คุณแม่ช่วยฉลองให้หน่อย

"พอพระออกบิณฑบาตกลับมานี้ เขาก็เอาเนื้อหมูมา เราซักใหญ่เลยที่นี่เพราะเรื่องมันเกิดขึ้นสักครู่" พูดกันยังไม่จบ มาก็เรื่องเข้ากันร้อยเปอร์เซ็นต์เลย อย่างนี้เป็นต้น เข้าใจไหม มันลึกลับ "สัตว์ทั้งหลายที่ตายไปนั้นจะห้ามกันได้ยังไง เมื่อห้ามอันนี้ความมุ่งหมายของสัตว์ที่ตายไปแล้วจะไม่มีทางก้าวเดิน" ไม่มีทางออก เข้าใจไหม "ต้องอาศัยบุญกุศลจากเนื้อหนังของเขาที่ตายไปแล้วนั้นมาหนุนตัวเองไปอีก เข้าใจเหรอ"

เพราะฉะนั้น "พระพุทธเจ้าจึงไม่ทรงห้ามเรื่องการฉันเนื้อฉันปลา" คือพระพุทธเจ้าไม่ทรงอนุญาตคำขอของพระเทวทัต เอาสด ๆ ร้อน ๆ มาพูดนี่ "พระพุทธเจ้าทราบด้วยญาณ อันนี้เรายกมาเพียงตัวอย่างย่อ ๆ เพียงเท่านี้ นี่ละเหตุที่พระพุทธเจ้าไม่ทรงรับ" .. "

(หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)
วัดป่าบ้านตาด อ.เมือง จ.อุดรธานี 

https://luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=2838&CatID=2