.
 "อวิชชาคือใจ"

" .. "เรื่องจิตนี่ พวกฝรั่งเขาทำกันจริง ๆ จัง ๆ เขาสนใจอยู่ปานนั้น" มันจึงเป็นเรื่องใหญ่ "มาเอาทางภาวนา ยากจริง พวกนี้เขาทำกัน หลายคน สนใจแท้ ๆ" เรื่องทำบุญรักษาศีลให้ทานก็เข้าใจหมดแล้ว

"เรื่องภาวนามันสำคัญ อบรมบ่มอินทรีย์ อบรมกายนี่แหละ อบรมใจ" ของตนนี่แหละ มันยากอยู่ "ครั้นอบรมได้แล้ว ไม่มีความเดือดร้อน ใจเยือกเย็น ใจสบาย" ไม่มีความหวั่นไหว

"อวิชชาคือใจ ใจดวงเดียว นั่นเรียกว่าอวิชชา" คือมันไม่รู้ต่อสิ่งทั้งปวง "ไม่รู้ในกองสังขารแล้ว หลงยึด ชอบเข้าก็หลงยึด ไม่ชอบก็ยึดเข้ามาเผาตน" มันไม่รู้มันจึง หวั่นไหว "พวกเราพากันฝึกหัดใจของตนให้ดี" .. "

"๒๖ โอวาทธรรม"
หลวงปู่ขาว อนาลโย