พระอาจารย์เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย

...

พอเรามาพยายามทำจิตนี้ให้สงบจากนิวรณ์ ๕ คือ สงบจากความรัก สงบจากความชัง
สงบจากความง่วงเหงาหาวนอน สงบจากความฟุ้งซ่าน รำคาญของจิตใจ
จิตใจคิดนึกไม่หยุดไม่หย่อนอย่างนี้มันสงบลงไป สงบจากความสงสัยลังเล
ในเรื่องบาปบุญคุณโทษ ในเรื่องนรกสวรรค์ นิพพานหรือในเรื่องว่าโลกหน้ามีหรือไม่
อะไรหมู่นี้มันไม่สงสัยแล้ว มันหายสงสัยหมดเลย เพราะเมื่อใจสงบลงไปแล้วอย่างนี้
“นรก” ก็อยู่นี่ “สวรรค์” ก็อยู่นี้บัดนี้มันเห็นแจ้งด้วยตนเองเลยนะ

"นรก" ก็คือ ใจเดือดร้อนนั้นแหละ ใจมัวหมอง ใจเป็นทุกข์เป็นโศก นั้นแหละคือนรก
มันก็รู้ได้ นรกแปลว่า สถานที่เสื่อมโทรม ก็เมื่อใจมันอาศัยร่างกายอันนี้แล้วมันมัวหมองน่ะ
มันอ่อนเพลีย อ่อนแออย่างนี้นะ มันก็เรียกว่า สถานที่เสื่อมโทรมแล้
มันถูกอันสิ่งที่มันเศร้าหมอง สิ่งที่มันทรุดโทรมนั้นหุ้มห่อจิตนี้ไว้
นั่นแหละพระพุทธเจ้าเลยบัญญัติว่า นรก..ไปตกนรก
ก็ตนไปสร้างนรกให้แก่ตนอยู่เมืองคนนี้แล้วนะ บัดนี้ตายเป็นผีไปน่ะ
กรรมวิบากอันนี้มันก็ไปสร้างนรกให้เมืองผีนู่น จะไปสงสัยอะไรเล่า

บัดนี้"สวรรค์"น่ะ ก็อยู่ในจิตนี้ เมื่อทำจิตให้สงบลงไป นิวรณ์ ๕ อันเป็นฝ่ายอกุศลอย่างกลางนี้มันดับไป
ใจก็เบิกบานผ่องใสขึ้นมา เมื่อใจเบิกบานผ่องใสก็มีความสุข ร่าเริงบันเทิงน่ะคนเรา
ไม่ทุกข์ไม่ร้อนอะไร สมกับที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า บนสวรรค์นั้นไม่มีทุกข์มีร้อนอะไร
เสวยแต่ของทิพย์ นึกอยากได้อะไรสิ่งนั้นก็เกิดขึ้นให้ตามกำลังของบุญที่ตนทำมา
อย่างนี้นะอันนี้ก็เปรียบได้กับจิตใจของเราที่ทำใจให้สงบลงในปัจจุบันนี้
เมื่อใจสงบลงไป ใจเบิกบานแล้ว นึกคิดอยากรู้เรื่องอะไรก็รู้บัดนี้นะ
สงสัยอะไรพิจารณาเรื่องนั้นก็เห็นแจ่มแจ้งเลย ไม่สงสัยแล้วบัดนี้
สงสัยว่านรกจะมีจริงหรือ สวรรค์จะมีจริงหรือ ก็พิจารณาก็เห็นแจ้งดังอธิบายมานี้แหละ

เมื่อนรกในใจนี้มีแล้ว นรกในโลกหน้านู้นมันถึงมี ถ้านรกไม่มีอยู่ในใจนี้ นรกในโลกหน้านู้นก็ไม่มีแก่บุคคลผู้นั้น
ให้เข้าใจอย่างนั้น แม้สวรรค์โลกหน้าก็เหมือนกัน มันต้องมีสวรรค์อยู่ในใจอันเป็นปัจจุบันนี้ก่อน
เห็นสวรรค์อยู่ในใจอันเป็นปัจจุบันนี้แล้วมันจึงมีสวรรค์ในโลกหน้านู้นน่ะ เมื่อจิตวิญญาณละร่างอันนี้ไปแล้ว
สวรรค์คือบุญกุศลอันแต่งจิตให้เป็นสวรรค์อยู่นี้น่ะมันก็นำไปเกิดในสวรรค์โลกหน้านู้น

สวรรค์แปลว่า สถานที่เลิศ เรียกว่าไปเกิดอาศัยอยู่ในสถานที่เลิศ ที่ประเสริฐ ที่ไม่ทุกข์ไม่ร้อน
ที่อยู่ที่อาศัยอะไรก็ล้วนแต่เป็นที่น่ารื่นเริงบันเทิงใจ อย่างนี้แหละ เราพูดถึงการสังคมกันอย่างนี้ก็ล้วนแต่ผู้มีใจดี
มีใจสงบ ไม่มีโทสะพยาบาทซึ่งกันและกัน สังคมกันก็เป็นสังคมไปด้วยดี อะไรๆก็มีแต่ดีไปหมดเลยในสวรรค์นะ

นี่ล่ะเพราะฉะนั้นทุกคนนะถ้ารู้ว่าตนน่ะยังบรรลุนิพพานยังไม่ได้ ก็พยายามสร้างสวรรค์ให้เกิดขึ้นในใจของตนไปก่อน
อย่าไปสร้างนรกขึ้นมา เมื่อสร้างสวรรค์ให้เกิดขึ้นแล้ว นรกมันก็ดับไป นั่น..อย่างนี้แหละ