พระอาจารย์วิริยังค์ สิรินฺธโร
วัดธรรมมงคลฯ กรุงเทพฯ

...

สตินั้นเป็นสิ่งที่ทุกๆคนจะต้องมี ถ้าสตินั้นขาดเมื่อไร
"การตั้ง" ก็ตั้งไม่อยู่ เหมือนกันกับสิ่งที่เราจะตั้งขึ้นมาเป็นเสา
หรือจะตั้งขึ้นมาเป็นสิ่งของ เป็นโต๊ะ เป็นเตียง
ถ้าหากว่า ขามันหัก หรือว่าขาไม่ดี เตียงก็ตั้งอยู่ไม่ได้
ก็ต้องล้มกันลงไป ขาของเตียงก็ดี ขาของเก้าอี้หรือเสาก็ดี
ล้วนแล้วแต่เราสมมติกันขึ้นแต่ถ้าหากว่าจะเปรียบเทียบ
ก็เปรียบได้ด้วย "สติ" สตินั้นคือ ความระลึก
หรือเรียกว่า "ความตั้งอยู่" ความไม่วอกแวก
จิตมันไม่วอกแวกไปไม่ได้ในเมื่อมีสติ แต่พอขาดสติ
มันก็วอกแวกออกไปอย่างนี้เป็นลักษณะธรรมดา

เมื่อเป็นเช่นนี้การที่เราจะทำสิ่งที่เรียกว่า "สมาธิ" ให้เข้มแข็ง
หรือเป็นกำลังต่อไปนั้น จึงจำเป็นที่จะต้องเสริม
คือ เสริม"สติ"นี้ ให้มีกำลังยิ่งๆขึ้นไป