พระอาจารย์ฝั้น อาจาโร
วัดป่าอุดมสมพร จ.สกลนคร

...

สังขารทั้งหลายไม่เที่ยง โลกนี้เป็นสังขารหมด
สังขารความปรุงแต่ง แต่งปรุงขึ้นแล้วก็ดับไป
สังขารเมื่อเปรียบก็เหมือนกับ "ระลอกน้ำ"
คือ มีตนมีตัว เมื่อระลอกน้ำหมด ลมพัด ก็หายไป
หายไปที่ไหน..มันก็ลงไปในน้ำนั่นเอง

ลงไปไหน..ดินก็เป็นดิน น้ำก็เป็นน้ำ ลมก็เป็นลม
ไฟก็เป็นไฟ อากาศธาตุก็เป็นอากาศ

เมื่อสังขารไม่มีแล้ว ...ความเกิด ความแก่
ความเจ็บ ความตายมันก็ไม่มี
ความทุกข์ทั้งหลายมันก็ไม่มี
มันจะเอาอะไรมาทุกข์
มันไม่ได้ปรุงได้แต่งนี้มันก็สุข