พระอาจารย์เจี๊ยะ จุนโท
วัดป่าภูริทัตตปฏิปทาราม
อ.สามโคก จ.ปทุมธานี

...


การทำสมาธิเนี่ยมันต้องความจริงๆจังๆ
ใจต้องสู้ใจต้องเด็ดเดี่ยวนั่งสองชั่วโมงไม่ออก
ถ้าจะออกก็ต้องอธิษฐานต่อคุณพระพุทธพระธรรมพระสงฆ์
ไม่ได้สองชั่วโมง สมาธิไม่ออก มือก็ไม่กางออก
ถ้าเราไม่ได้สองชั่วโมงให้ฟ้าผ่าตายนะ แผ่นดินสูบ
ไฟไหม้ตายซะ น้ำท่วมตาย

แต่ก่อนอาตมาเอาอย่างนี้
พุทธานุภาพ ธัมมานุภาพ สังฆานุภาพ
ถ้าเราทำไม่ได้อย่างนั้นให้มันตายลงไปเลย
มันก็ต้องอย่างนี้ อย่างนี้มันบังคับเรา
บังคับให้สร้างความดี สร้างบุญสร้างกุศล

โอ้สร้างโลกสร้างสงสาร สร้างจนกระทั่งแก่เฒ่าชรา
ไม่ได้เอาไปสักแดงตายแล้ว ชิน โสภณ(ชิน โสภณพนิช)
มีเงินเป็นหมื่นๆล้าน ไม่ได้เอาไปเลย ตายไม่ได้ทำโลงสักอันก็เผาหมด
เหมือนกันๆเราก็เหมือนกัน หากินหาอยู่จนตาแฉะตาหลังโก่งหลังแข็ง
ทุกอย่างๆ ตายแล้วก็ไมได้เอาไปเลย นี่คิดอย่างนี้

เพราะฉะนั้นถึงว่า พวกโยมทั้งหลายได้มาบำเพ็ญรักษาศีลอุโบสถ ศีล ๕
นุ่งเป็นผ้าขาวแม่ชี ชั่วงานนี้ก็ยังดี นี่เรียกว่า
เรามาสร้างประกอบการบุญการกุศลให้เกิดขึ้นกับตัวเรา