อาหุเนยฺยา จ ปุตฺตานํ
อนึ่งมารดาบิดาเป็นผู้ควรคำนับของบุตร


พุทธศาสนสุภาษิต
/ติกนิบาต อังคุตตรนิกาย/


๏ อาหุเนยฺยา จ ปุตฺตานํ อนึ่งมารดาบิดาเป็นผู้ควรคำนับของบุตร เป็นพุทธศาสนสุภาษิตที่แสดงถึงความสำคัญของบิดามารดาและความกตัญญูที่บุตรพึงมีต่อท่าน

ความหมาย
• อาหุเนยฺยา: ผู้ควรแก่การเคารพบูชา, ผู้ควรรับของที่เขานำมาบูชา
• จ: และ
• ปุตฺตานํ: ของบุตรทั้งหลาย

รวมความหมายคือ บิดามารดาเป็นผู้ที่บุตรควรเคารพบูชา และเป็นผู้มีพระคุณอย่างยิ่งต่อบุตร

ความสำคัญของบิดามารดาในพระพุทธศาสนา
ในพระพุทธศาสนา บิดามารดาได้รับการยกย่องว่าเป็น "พรหมของบุตร" เนื่องจากท่านเป็นผู้ให้ชีวิต ให้ความรักความเมตตา และเลี้ยงดูอบรมบุตรมาตั้งแต่เกิดจนเติบโต นอกจากนี้ บิดามารดายังเป็น "บุรพาจารย์" คือครูคนแรกของบุตร ที่สอนสั่งความรู้และคุณธรรมต่างๆ

หน้าที่ของบุตรต่อบิดามารดา
บุตรพึงมีความกตัญญูและปฏิบัติต่อบิดามารดาด้วยความเคารพรัก ดังนี้

• เลี้ยงดูท่านในยามชรา: เมื่อบิดามารดาแก่ชราและไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้ บุตรควรดูแลเลี้ยงดูท่านด้วยความเอาใจใส่
• ช่วยเหลือท่านในกิจการงาน: ช่วยแบ่งเบาภาระของท่านเท่าที่สามารถจะทำได้
• รักษาชื่อเสียงของวงศ์ตระกูล: ประพฤติตนเป็นคนดี เพื่อไม่ให้วงศ์ตระกูลต้องเสื่อมเสีย
• ทำบุญอุทิศให้ท่าน: เมื่อท่านล่วงลับไปแล้ว ก็ควรทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ท่าน

อานิสงส์ของการดูแลบิดามารดา
การดูแลบิดามารดาด้วยความกตัญญู จะนำมาซึ่งผลบุญอันยิ่งใหญ่ ทำให้ชีวิตมีความเจริญก้าวหน้า และมีความสุขทั้งในโลกนี้และโลกหน้า

#สรุป
อาหุเนยฺยา จ ปุตฺตานํ อนึ่งมารดาบิดาเป็นผู้ควรคำนับของบุตร เป็นเครื่องเตือนใจให้บุตรทุกคนตระหนักถึงพระคุณของบิดามารดา และปฏิบัติต่อท่านด้วยความเคารพรัก เพื่อความเจริญและความสุขของตนเองและครอบครัว
๛