ธมฺมปิติ สุข เสติ
คนมีปีติในธรรมอยู่เป็นสุข


พุทธศาสนสุภาษิต
/ธรรมบท ขุทกนิกาย/

...
พุทธศาสนสุภาษิตบทนี้เป็นภาษาบาลี มีความหมายว่า "คนมีปีติในธรรมอยู่เป็นสุข"

คำว่า "ปีติ" หมายถึง ความปลื้มใจ ความยินดี ความเบิกบานใจ ซึ่งเป็นความสุขทางใจที่เกิดจากการปฏิบัติธรรม

ความหมายโดยรวมของสุภาษิตนี้คือ ผู้ที่ได้ปฏิบัติธรรม และเข้าถึงรสแห่งธรรม ย่อมเกิดความปีติในธรรม และความปีตินี้เอง จะนำมาซึ่งความสุขที่แท้จริง

เหตุผลที่คนมีปีติในธรรมอยู่เป็นสุข
ธรรมะเป็นเครื่องดับทุกข์: เมื่อเราปฏิบัติธรรม เราจะเข้าใจโลกและชีวิตตามความเป็นจริง ทำให้เราไม่ยึดติดกับสิ่งต่างๆ และสามารถดับทุกข์ในใจได้ เมื่อดับทุกข์ได้ จิตใจก็จะเป็นสุข
ธรรมะเป็นเครื่องชำระจิตใจ: เมื่อเราปฏิบัติธรรม จิตใจของเราจะสะอาดจากกิเลส ทำให้จิตใจผ่องใส เบิกบาน และเป็นสุข
ธรรมะเป็นเครื่องนำทาง: เมื่อเราปฏิบัติธรรม เราจะได้รับคำแนะนำจากพระพุทธเจ้า ซึ่งเป็นผู้รู้จริง ทำให้เราดำเนินชีวิตไปในทางที่ถูกต้องและมีความสุข

คำแนะนำ
ควรศึกษาและปฏิบัติธรรม: เราควรศึกษาและปฏิบัติธรรมอย่างสม่ำเสมอ เพื่อให้เข้าถึงรสแห่งธรรม และเกิดความปีติในธรรม
ควรเจริญสติ: การเจริญสติ จะช่วยให้เรามีสติในการพิจารณาสิ่งต่างๆ และทำให้เราไม่ยึดติดกับความสุขทางโลก ซึ่งเป็นเหตุแห่งทุกข์
ควรทำทาน: การทำทาน จะช่วยลดความเห็นแก่ตัวในใจของเรา และทำให้เรามีความสุขจากการให้

สรุป
พุทธศาสนสุภาษิตบทนี้สอนให้เราเห็นถึงความสำคัญของการปฏิบัติธรรม เพราะการปฏิบัติธรรมจะนำมาซึ่งความปีติในธรรม และความปีตินี้เอง จะนำมาซึ่งความสุขที่แท้จริง
.