พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์

พระธรรมปิฎก (ป. อ. ปยุตฺโต)


คณะ

group; denomination; monastery-section.

คณปูรกะ

one who completes the quorum; quorum-completing monk.

คณะวินัยธร

Eccl. Judicature.

คณะสงฆ์

the monastic order; the Church; esp. the Buddhist monastic order; the Order; the Sarigha.

คณะสังฆมนตรี

Council of Sangha Ministers; Eccl. Cabinet.

คติ

courses of existence; destiny; destination.

คนธรรพ์

1. a heavenly musician. 2. a being ready to take a new existence.

ครองผ้า

v. to don; wear; put on (the yellow robe).

ครุกกรรม

Weighty Action; Karma of serious or strong effect.

ครุฎฐานียบุคคล

a respectable person.

ครุธรรม

(the eight) strict condition or chief rules to be observed by the Buddhist nun throughout her life.

คฤหัสถ์

a householder; layman; the laity.

คันถธุระ

the burden of studying the Scriptures; the burden of the books.

คันธะ

ordour; ordorous object; smell.

คัมภีร์

a scripture; text; canon; religious book.

คาถา

1. a verse; stanza of 4 half lines. 2. (T.) a magic spell.

คามวาสี

(T.) a town-monk.

คารวะ

respect; reverence; esteem; attention; appreciative action.

คิลานปัจจัย

support for the sick; requisites for the sick; medicine.

คิลานเภสัช

drug; medicine.

คิหิปฎิบัติ

practices for the layman; code of morality for the laity.

คุกเข่า

v. to sit on one’s heels; kneel.

คุณ

1. quality; property. 2. good quality; virtue; merit. 3. (T.) help; aid; benefit; support; favour.

คุณธรรม

goodness; virtue.

คุณพิเศษ, คุณวิเศษ

unusual virtue; extraordinary state; specific attainment.

คู่สวด

the two monks who chant the formal words of an act (esp., of ordination); Act-Announcer; Ordination-Teacher.

เครื่องราง

an amulet; talisman.

โคจร

1. field or sphere of sense perception; a sense-object. 2. a suitable place; resort for alms; alms resort.

โคจรคาม

a village where a monk goes for alms or obtains his food; alms-resort village.

โคดม, โคตมะ

name of the clan to which the Buddha belonged.

โคตร

clan; ancestry; lineage.


อา-โอ


จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย