"หนีกรรมด้วย พุทโธ"

" .. "การทำความดีเป็นการวิ่งหนีกรรม" แต่จะหนีพ้นหรือไม่พ้นก็อยู่ที่ "กรรมจะมีแรงวิ่งเร็วกว่าความดี หรือความดีจะมีแรงวิ่งเร็วกว่ากรรม"

"เราผู้มีพระพุทธศาสนาเป็นที่พึ่งเป็นสรณะ มีโอกาสจะทำความดีหนีกรรมได้มากกว่าผู้ไม่มีพระพุทธศาสนาเป็นที่พึ่งเป็นสรณะ" มีโอกาสจะทำความดีหนีกรรมได้มากกว่าผู้ไม่มีพระพุทธศาสนาเป็นสรณะ

เพียงการอัญเชิญ "พระพุทโธ" ไว้ในใจให้สม่ำเสมอ อย่างมั่นใจในความประเสริฐสูงสุดหาที่เปรียบมิได้ของพระพุทโธ คือ "ของสมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้านั่นเอง" เพียงเท่านี้แรงวิ่งหนีกรรมก็เร็วสุดแน่นอน

"อย่าละเลยสิ่งประเสริฐเลิศล้ำสูงสุด ที่ควรเป็นของเรา ผู้มีพระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติเป็นอันขาด" จะได้มีทางหนีพ้นกรรม กรรมที่กลัวกันหนักหนา "โดยไม่รู้ว่าสามารถหนีพ้นมือกรรมได้ ด้วยพระพุทโธ"

"พระพุทโธ พาพ้นกรรมได้จริง" อย่างน้อยก็ทำให้กรรมคว้าแม้ปลายผมเราไว้ไม่ได้ อาจจะเพียงมีแรงเร็วไล่ประชิดเราอยู่ "แต่พระพุทโธที่ไม่พ้นจากใจเราจะทำให้กรรมคว้าผิดคว้าถูก" ไม่อาจฉุดกระจากลากเราเข้าไปบดขยี้ให้สาสมกับความอาฆาตพยาบาทได้ง่าย ๆ แน่นอน .. "


แสงส่องใจ ส.ค.ส. ๒๕๔๙
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช พระองค์ที่ ๑๙ 

http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=10712