กระแสแห่งเหตุให้เกิดทุกข์
ชนใดเห็นทุกข์ได้ โดยญาณ
เพราะเหตุจิตตระการ ..ผ่องแผ้ว
เห็นเหตุก่อทุกข์พาล ...พึงละ นาพี่
ฝึกจิตจนกล้าแกล้ว หลุดพ้นวัฏฏา
แพทย์พยาบาล ทั้งหลาย ได้เห็นทุกข์
วันวันขลุก อยู่กับโศก โรครุมเร้า
มองทางไหน เห็นคน หม่นหมองเศร้า
อาชีพเรา เพียงเท่านี้ หรือที่ทำ
วิชาแพทย์ พยาบาล อาจารย์สอน
ได้แค่ถอน เจ็บปวดกาย คลายปวดช้ำ
แต่วัฏฏะ คนเกิดตาย เวียนว่ายกรรม
ทุกข์กระหน่ำ ซ้ำซาก ทุกข์ยากนาน
มีทางเดิน คือทาง สร้างตบะ
จึงจักละ เหตุทุกข์ได้ ให้แก่นสาร
อบรมจิต ละสังโยชน์ ทุกข์โทษพาล
ฝึกจิตท่าน ด้วยองค์มรรค จักสวัสดี........มีสุขแล..
ตัณหาเป็นกระแสแห่งเหตุให้เกิดทุกข์
กระแสแห่งเหตุให้เกิดทุกข์เหล่าใดในโลก
สติ เป็นเครื่องกั้นกระแสเหล่านั้น.
เรากล่าวธรรมเป็นเครื่องกั้นกระแสทั้งหลาย
กระแสแห่งเหตุให้เกิดทุกข์เหล่านี้อันปัญญาย่อมปิดกั้นได้.
เจริญในธรรมครับ .
คนผู้แสวงหาความสุขเพื่อตนพึงกำจัดความรำพัน
ความทะยานอยากและความโทมนัสของตน
พึงถอนลูกศร คือกิเลสของตนเสีย
เป็นผู้มีลูกศร คือ กิเลสอันถอนขึ้นแล้ว
อันตัณหาและทิฐิ ไม่อาศัยแล้ว
ถึงความสงบใจ ก้าวล่วงความเศร้าโศกได้ทั้งหมด
เป็นผู้ไม่มีความเศร้าโศกย่อมจักเยือกเย็น ฉะนี้แลฯ
ชนใดเห็นทุกข์ได้ โดยญาณ
เพราะเหตุจิตตระการ .ผ่องแผ้ว
เห็นเหตุก่อทุกข์พาล ..พึงละ นาพี่
ฝึกจิตจนกล้าแกล้ว ....หลุดพ้นวัฏฏา.
เจริญในธรรมครับ.
