.
 "นี่ล่ะเรียกว่ากองแห"

" .. ทีนี้พอภาวนาไป ๆ บทเวลามันจะเป็นนะ "จิตใจของเราที่ซ่านไปทั่วโลกดินแดน มันเหมือนเราตากแหเอาไว้" ตีนแหที่กระจายออกไปเหมือนกระแสของจิตออกไป

"พอระลึกพุทโธ ๆ เหมือนจอมแห พุทโธติด ๆ กันไม่ให้เผลอ แล้วปรากฏเหมือนว่าดึงจอมแหเข้ามา" ตีนแหก็หดย่นเข้ามา ๆ กระแสของจิตที่คิดซ่านไปค่อยย่นเข้ามา เป็นที่สังเกตและจิตก็จ่อดู ๆ ไม่เผลอสติ ย่นเข้ามา ๆ "จนกระทั่งแหนั้นย่นเข้ามาเป็นกองแห" ทีนี้กระแสของจิตย่นเข้ามาจนเป็นจุดของผู้รู้ที่เด่นชัด "นี่ล่ะเรียกว่ากองแห" .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน 
http://www.luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=3157&CatID=2